Van alpaca naar wijn
Verenigd Koninkrijk, Westfield, Hastings
Vanmorgen kreeg Paul van een mede-BritStopper een briefje met adressen van caravanparken, waar misschien Calorgasflessen werden verkocht. Gisteravond hadden we erover staan praten. De Europese gasflessen kunnen hier niet worden gevuld. We moeten dus net als in Marokko een lokale gasfles kopen en die inwisselen als hij leeg is. In tegenstelling tot Marokko hebben de Engelse gasflessen ook nog een andere aansluiting dan de onze. We zoeken dus ook nog een passende fitting en manier om die vast te maken aan ons systeem.
Daarover straks verder.
Eerst gingen we ons even melden bij de farmshop. Toen wij gistermiddag aankwamen was die al dicht.
In de shop van alles van alpaca’s; kleding van alpacawol, knuffeltjes, servies met afbeeldingen van alpaca’s, kaarten etc. Op de boerderij worden zo’n 70 alpaca’s gehouden, voornamelijk voor de wol, maar je kunt er ook mee wandelen (alpaca-track). Een soort koeknuffelen.
Na gedag gezegd te hebben, gingen we al eerste op zoek naar een gasfles. Het eerste caravanpark verkocht geen gasflessen en verwees ons door naar een tankstation wat verderop. Hier waren wel flessen, maar de registratieformulieren die ingevuld moeten worden als je een fles koop (zodat je bij inlevering een deel van je borg terug krijgt) waren niet aanwezig. Een tweede tankstation wilde ons wel een gasfles verkopen, maar hier werd helemaal niet gerept van registratieformulier en de lege tank zouden ze ook niet terugnemen. Verder zoeken dus.
We gingen naar Rye, een oude versterkte stad en een van de “cinque ports”. Havensteden aan het kanaal, die vanwege hun strategische ligging extra rechten hadden en daarvoor bij een mogelijke aanval vanuit Frankrijk manschappen en schepen moesten leveren. (We hebben het dan over de 10e eeuw).
In Rye lunchen we met fish and chips, zittend op de kade onder het toeziend oog van een paar meeuwen.
We staan nu bij een Brit Stop in een wijngaard ten noorden van Hastings. Een paar Engelsen waren wijn aan het proeven en ik mocht meedoen. Paul bedankte vriendelijk.
Het heette “tastery” en het waren maar een paar soorten, maar het ging in een tempo! Geen spuugbakje of brood tussendoor, dus goed proeven was er ook niet echt bij. De wijn die ik het lekkerst vond, was een in Frankrijk bekroonde bubbelwijn (methode champenoise), die pas na 4 jaar werd gebotteld.
We kochten geen wijn, maar gingen in de tuin zitten met een paar flesjes sparkling water en wat homemade cake.
Vanuit de camper zicht op de wijnstokken, waar verschillende vogels foerageren.
Daarover straks verder.
Eerst gingen we ons even melden bij de farmshop. Toen wij gistermiddag aankwamen was die al dicht.
In de shop van alles van alpaca’s; kleding van alpacawol, knuffeltjes, servies met afbeeldingen van alpaca’s, kaarten etc. Op de boerderij worden zo’n 70 alpaca’s gehouden, voornamelijk voor de wol, maar je kunt er ook mee wandelen (alpaca-track). Een soort koeknuffelen.
Na gedag gezegd te hebben, gingen we al eerste op zoek naar een gasfles. Het eerste caravanpark verkocht geen gasflessen en verwees ons door naar een tankstation wat verderop. Hier waren wel flessen, maar de registratieformulieren die ingevuld moeten worden als je een fles koop (zodat je bij inlevering een deel van je borg terug krijgt) waren niet aanwezig. Een tweede tankstation wilde ons wel een gasfles verkopen, maar hier werd helemaal niet gerept van registratieformulier en de lege tank zouden ze ook niet terugnemen. Verder zoeken dus.
We gingen naar Rye, een oude versterkte stad en een van de “cinque ports”. Havensteden aan het kanaal, die vanwege hun strategische ligging extra rechten hadden en daarvoor bij een mogelijke aanval vanuit Frankrijk manschappen en schepen moesten leveren. (We hebben het dan over de 10e eeuw).
In Rye lunchen we met fish and chips, zittend op de kade onder het toeziend oog van een paar meeuwen.
We staan nu bij een Brit Stop in een wijngaard ten noorden van Hastings. Een paar Engelsen waren wijn aan het proeven en ik mocht meedoen. Paul bedankte vriendelijk.
Het heette “tastery” en het waren maar een paar soorten, maar het ging in een tempo! Geen spuugbakje of brood tussendoor, dus goed proeven was er ook niet echt bij. De wijn die ik het lekkerst vond, was een in Frankrijk bekroonde bubbelwijn (methode champenoise), die pas na 4 jaar werd gebotteld.
We kochten geen wijn, maar gingen in de tuin zitten met een paar flesjes sparkling water en wat homemade cake.
Vanuit de camper zicht op de wijnstokken, waar verschillende vogels foerageren.
Geschreven door Arendien-en-Paul
Geen reacties bij dit reisverslag
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
