We rijden van Taroudant terug naar Tafraout, via een mooie route dwars door de Anti-Atlas.
We kijken uit naar een slager, want we moeten nog vlees kopen voor vanavond. Goed en wel de stad door, zien we rechts van de weg een klein hokje waar een stuk vlees buiten hangt. Er staan ook een paar klanten. Als we erheen lopen, worden we begroet met “goedemorgen, alles goed?” Een van de wachtende klanten heeft een aantal jaren in Nederland gewoond. Hij vertelt ons ook (in het Nederlands) dat deze slager goed vlees verkoopt. We kopen een stuk vlees dat geschikt is voor brochettes en vanavond blijkt dit inderdaad heel lekker mals te zijn.
Verderop was net een school uitgegaan. Een paar jongetjes gaan op de weg staan en proberen ons te laten stoppen. Als we dat niet doen (ze waren ondertussen een stapje opzij gegaan), slaat er eentje tegen de camper. Achter ons reed een Marokkaanse auto, die stopte. Vermoedelijk om de jongetjes even toe te spreken.
Het eerste deel van de route gaat weer door de Souss vallei. Het tweede deel gaan we echt de bergen in. Smalle wegen, flinke hellingen (een deel moet zowel omhoog als omlaag in de eerste versnelling) en veel bochtenwerk. Paul houdt van het rijden in de bergen, maar ook ik krijg er steeds meer ervaring in. Na een mooi stuk, zetten we de wagen in het dorp Targua Ntouchka even aan de kant van de weg om iets te drinken en te bekijken of we hier willen blijven staan.
Terwijl we rondkijken, komt er een vrouw aangelopen met een mand aan haar hoofd. Als ze ons ziet, schiet ze achter een pilaar om haar hoofddoek goed te doen (voor haar gezicht langs). Dan blijft ze onder een overkapping zitten. Ik loop naar haar toe en probeer een gesprekje te voeren. Zij spreekt alleen Arabisch of Berbers en geen woord Frans. Het wordt dus een gesprek met handen en voeten over dat het warm is. Ik ben naast haar gaan zitten en vertel dat ik uit Nederland komt en dat we met zijn tweeën zijn in de camper. Ze biedt me brood aan en als ik wijs dat ik brood heb in de camper, krijg ik een koekje. Even later nog een + 2 voor monsieur. Ze past mijn zonnebril. We lachen en haar hoofddoek zakt tot onder haar kin. Paul maakt stiekem vanuit de camper een foto van ons.
Omdat het nog lang geen avond is, besluiten we door te rijden naar Tafraout. De vrouw zwaait ons uit met kushandjes.
Er volgt weer een stuk met spectaculaire haarspelden en mooie uitzichten. Regelmatig ligt er een dorpje tegen de helling. Rond de dorpen zijn er op de hellingen akkertjes op terrassen.
Het laatste stuk rijden we door de Anselmvallei met amandel- en olijfboomgaarden.
In Tafraout is de camping sauvage helemaal leeg. We besluiten om maar een nacht op camping 3 palmiers te gaan staan.
Geschreven door Arendien-en-Paul