De Rattenvanger van Hamelen
Duitsland, Hamelen
Voor wie het verhaal niet (meer) kent:
In 1284 dook er in Hamelen een zonderlinge man op, die beweerde rattenvanger te zijn. Hij beloofde tegen een bepaalde betaling de stad te bevrijden van ratten en muizen. Zo werd afgesproken. De man speelde op zijn fluit en de ratten en muizen verzamelden zich rond de rattenvanger. Hij ging de stad uit naar de Weser, waar de hele troep in het water stortte en verdronk.
De burgers weigerden de man te betalen en hij ging boos weg.
Op 26 juni kwam hij terug. Terwijl iedereen in de kerk was, speelde hij opnieuw op zijn fluit. Deze keer waren het kinderen van 4 jaar oud, die naar hem toe kwamen en met hem mee gingen. Hij leidde hen door de stadspoort naar een berg, waar hij samen met de kinderen (130 stuks) verdween.
In Hamelen vandaag komen we het verhaal meerdere keren tegen. Eerst zijn er natuurlijk de bronzen beelden. We zien er twee. Dan is er een figurenspel bij het Hochzeitshaus. Uit verschillende luikjes komen 3 groepjes poppen voorbij.
Het mooist vonden wij het “Mechanische Rattenvanger Theater” in het Hameln Museum. In 12 minuten komt het verhaal voorbij met geluiden en lichtbeelden op vloeren en coulissen, waar over rails verschillende “constructies” voorbij komen.
Maker van dit theater: de Zwitser Otto Steiner.
Historische achtergrond bij de sage: Een precieze verklaring is er niet. De meest waarschijnlijke heeft te maken met de kolonisatie van het Oostland (Silezië, Moravië, Pommeren, Pruisen). Er zouden nogal wat burgers (kinderen van de stad) door een edelman zijn aangeworven om naar deze gebieden te trekken. Tel daarbij op de vele rattenplagen, die er toen waren, en die door rattenvangers te lijf werden gegaan. Door de overlevering kunnen beide verhalen zijn vermengd.
Verder in Hameln een bonte verzameling gebouwen in Weserrenaissance stijl. Typische kenmerken van deze bouwstijl: rijke gevelversiering met o.a. maskers en monsterachtige koppen, sierlijsten met wapens en inscripties en rijk versierde erkers over meerdere verdiepingen, vanaf de begane grond (Utlucht).
Het oudst bewaard gebleven deel van de St. Bonifatiusmunster (kerk) is de Krypta Romanus uit ca 1120. Daarin een oud doopvont. In de kerk (tegen de wand) een aantal oude grafstenen.
In 1284 dook er in Hamelen een zonderlinge man op, die beweerde rattenvanger te zijn. Hij beloofde tegen een bepaalde betaling de stad te bevrijden van ratten en muizen. Zo werd afgesproken. De man speelde op zijn fluit en de ratten en muizen verzamelden zich rond de rattenvanger. Hij ging de stad uit naar de Weser, waar de hele troep in het water stortte en verdronk.
De burgers weigerden de man te betalen en hij ging boos weg.
Op 26 juni kwam hij terug. Terwijl iedereen in de kerk was, speelde hij opnieuw op zijn fluit. Deze keer waren het kinderen van 4 jaar oud, die naar hem toe kwamen en met hem mee gingen. Hij leidde hen door de stadspoort naar een berg, waar hij samen met de kinderen (130 stuks) verdween.
In Hamelen vandaag komen we het verhaal meerdere keren tegen. Eerst zijn er natuurlijk de bronzen beelden. We zien er twee. Dan is er een figurenspel bij het Hochzeitshaus. Uit verschillende luikjes komen 3 groepjes poppen voorbij.
Het mooist vonden wij het “Mechanische Rattenvanger Theater” in het Hameln Museum. In 12 minuten komt het verhaal voorbij met geluiden en lichtbeelden op vloeren en coulissen, waar over rails verschillende “constructies” voorbij komen.
Maker van dit theater: de Zwitser Otto Steiner.
Historische achtergrond bij de sage: Een precieze verklaring is er niet. De meest waarschijnlijke heeft te maken met de kolonisatie van het Oostland (Silezië, Moravië, Pommeren, Pruisen). Er zouden nogal wat burgers (kinderen van de stad) door een edelman zijn aangeworven om naar deze gebieden te trekken. Tel daarbij op de vele rattenplagen, die er toen waren, en die door rattenvangers te lijf werden gegaan. Door de overlevering kunnen beide verhalen zijn vermengd.
Verder in Hameln een bonte verzameling gebouwen in Weserrenaissance stijl. Typische kenmerken van deze bouwstijl: rijke gevelversiering met o.a. maskers en monsterachtige koppen, sierlijsten met wapens en inscripties en rijk versierde erkers over meerdere verdiepingen, vanaf de begane grond (Utlucht).
Het oudst bewaard gebleven deel van de St. Bonifatiusmunster (kerk) is de Krypta Romanus uit ca 1120. Daarin een oud doopvont. In de kerk (tegen de wand) een aantal oude grafstenen.
Geschreven door Arendien-en-Paul
Al 1 reacties bij dit reisverslag
Ik heb weer genoten van dit verslag met bijbehorende foto's. Ik vind het enig die sprookjesroute.
Magda 2021-07-12 12:41:00
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
