Sóstó-Homokbánya Természetvédelmi Terület
Hongarije, Székesfehérvár
Vanmorgen fietsten we naar een natuurgebied aan de zuidkant van de stad.
Onderweg zien we een “aquamobill”, volgens het bordje erbij heeft hij als Hongaarse inzending in 1998 op de expo in Lissabon gestaan.
Het bezoekerscentrum van het natuurgebied, waar ze alleen Hongaars spreken, ligt aan de zijkant van het grote voetbalstadion.
Vanaf een uitkijkpunt kijk je aan de ene kant de Arena in en aan de andere kant over het zoutmeer. Hoe dit meer zout kan zijn, is ons een raadsel.
We fietsen een rondje rond het meer. Van de ene vogelkijkhut naar de volgende.
In een van de hutten staand, zien we een bruine reigerachtige vogel overvliegen en landen in het riet, waarschijnlijk een purperreiger.
Verder zien we een paar eenden, blauwe reigers en aalscholvers. Een kolonie spreeuwen vliegt op uit het riet, als wij over een brug fietsen.
Bij een van de kijkhutten zijn rietdekkers bezig een nieuw rieten dak te leggen. Mooi hoe de twee bundels om elkaar heen worden gevouwen als nok.
Aan het begin van de middag zijn we terug op de camping, waar ik nog weer even een was in de (gratis ter beschikking staande) wasmachine doe.
En dan is het weer mee schuiven met de schaduw van de bomen en op zoek naar een zuchtje wind. Ook hier is het ’s middags rond de 35°.
Onderweg zien we een “aquamobill”, volgens het bordje erbij heeft hij als Hongaarse inzending in 1998 op de expo in Lissabon gestaan.
Het bezoekerscentrum van het natuurgebied, waar ze alleen Hongaars spreken, ligt aan de zijkant van het grote voetbalstadion.
Vanaf een uitkijkpunt kijk je aan de ene kant de Arena in en aan de andere kant over het zoutmeer. Hoe dit meer zout kan zijn, is ons een raadsel.
We fietsen een rondje rond het meer. Van de ene vogelkijkhut naar de volgende.
In een van de hutten staand, zien we een bruine reigerachtige vogel overvliegen en landen in het riet, waarschijnlijk een purperreiger.
Verder zien we een paar eenden, blauwe reigers en aalscholvers. Een kolonie spreeuwen vliegt op uit het riet, als wij over een brug fietsen.
Bij een van de kijkhutten zijn rietdekkers bezig een nieuw rieten dak te leggen. Mooi hoe de twee bundels om elkaar heen worden gevouwen als nok.
Aan het begin van de middag zijn we terug op de camping, waar ik nog weer even een was in de (gratis ter beschikking staande) wasmachine doe.
En dan is het weer mee schuiven met de schaduw van de bomen en op zoek naar een zuchtje wind. Ook hier is het ’s middags rond de 35°.
Geschreven door Arendien-en-Paul
Al 2 reacties bij dit reisverslag
En dan die mensen die daar werken in de bloedhitte ...!
Maaike 2024-08-30 17:59:02
Dat rietdekken is echt vakmanschap. De was zal die dag zeker snel droog zijn geweest. Vandaag hier nu ook.
Magda 2024-09-02 13:01:41
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
