Vlakbij Saidia is een plek waar je zowel de Marokkaanse als de Algerijnse vlaggen ziet wapperen (als er wind is). Ertussen een rivier en 2 hekken.
Marokkanen en Algerijnen kijken naar elkaar en zwaaien, maar een woord wisselen gaat niet.
Wij gaan via Berkane naar de Zegzelkloof. Eerst door een landbouwgebied met veel sinaasappel- en mandarijnenboomgaarden. Langs de weg en over de akkers loopt een irrigatiesysteem.
De Zegzelkloof is weer erg mooi. De weg loopt langs de Wadi Zegzel. Soms door een smalle kloof met aan beide zijden hoge rotspartijen, soms is het dal breder en zijn er akkertjes op de hellingen. Ook hier langs de rivier een irrigatieleiding (met water erin, ook als de rivier bijna droog lijkt te staan.)
Hoger op de helling zien we iemand zijn akkertje bevloeien.
Bij Taforalt kiezen we voor de route naar Oujda, een groot deel van de weg is kaarsrecht. Links van de weg de toppen van het Beni Sassemgebergte, rechts de hoogvlakte waar we op rijden.
In Oujda een plekje toegewezen gekregen op de parkeerplaats bij het treinstation. Er staan nog 2 Franse campers. Daarna lopen we het stadje in. Er is een kleine Medina, waar we ons storten in het gedrang in een van de souks. Van wat er te koop is, zien we niet veel. Wel wordt er veel samen gelachen om de drukte en het gedrang.
Op een groot plein langs de stadsmuur verhalenvertellers, karretjes met gebak en karretjes pinda’s en nootjes. We kopen een kilo lekkere zoute pinda’s.