Vanmorgen werden we wakker van hinnikende paarden en bellen. Niet zo gek, gisteren zagen we aan de overkant van de weg paarden in een wei lopen. Bellen worden gedragen door koeien, schapen en geiten, die hier veelal los lopen. Dus ook dat is niet zo gek.
De paarden hier bleken ook bellen te hebben en ze liepen ook in het veld waarop wij stonden.
Toen we later naar beneden reden, liepen ze met zijn zessen langs de weg.
Het eerste stukje van vandaag kenden we van gisteren. Nu slaan we niet af naar Roşis Montana, maar gaan rechtdoor.
In Campeni staat een smalspoortreintje langs de kant van de weg. Duidelijk niet meer in gebruik, want de weg onderbrak het spoor. De oude spoorbrug lag er nog wel.
Het treintje bestond uit een locomotief, een waterwagen, een personenwagon en een open wagon, waar nu een terrasje op was gebouwd. Paul praatte even met de man die hem aan het opknappen was.
In de stad doen we een paar boodschappen, lopen over een marktje en een stukje door de stad, voor we een terrasje op duiken.
We lunchen bij een picknickplaats langs een riviertje. Op de hangbrug lopen geiten. Ze kunnen niet door het hek, dat Paul aan de andere kant tegenhield.
Wat verder rijden we een regen/hagelbui in. We wachten op een parkeerplaats tot die over is getrokken.
Als we op de Vărtop-pas zijn gestopt, begint het weer te regenen. Gelijk krijgen we een weeralarm binnen op een telefoon. Veel regen, hagel, onweer en veel wind lezen we. Hetzelfde alarm krijgen we nog een paar keer. Iedere keer geldt hij voor een andere tijd.
Als het even droog is (van boven) zetten we de camper op blokken. We blijven hier vannacht staan.
Regelmatig stoppen er auto’s om naar het uitzicht te kijken. Eén keer is het een Roemeense inwoner van Zeist (Huis ter Heide) die ons aanspreekt en tips geeft.
@Dick, We vinden vaak een plaats om te staan via P4N. Op camperplaatsen staan we soms alleen, soms met nog één of twee anderen. Voor de kleine campings die we dit jaar hebben gehad, geldt eigenlijk hetzelfde. Soms vinden we zelf een plek in de natuur en meestal staan we dan alleen.
Geschreven door Arendien-en-Paul