Gistermiddag toen we vanaf de camping een stukje gingen lopen, kwamen ons 3 vrouwen met 2 kinderen tegemoet. De vrouwen met zwarte omslagdoeken, geborduurd met allerlei kleuren. De kinderen begonnen al te zwaaien, toen ze nog een eind van ons vandaan waren. Wij zwaaiden terug. Toen we dichterbij waren, stak ik mijn hand uit. Benieuwd of ze me een hand zouden geven. Nou dat deden ze. Met handkus van de kinderen. De vrouwen gewoon een hand en daarna naar het hart.
Vannacht hadden we bijna een Hollandse zomerse dag. De minimumtemperatuur bleef steken op 23˚. Daarbij was het gisteravond gaan waaien en dat ging vannacht stevig door. Een heuse zandstorm dus, waarbij vanochtend alles onder een laagje zand zat. Gelukkig hadden we het dakluik boven ons bed gisteravond uit voorzorg dichtgedaan.
Het zand bleef ook de rest van de dag stuiven. Onderweg zagen we af en toe zandvlagen over de weg waaien en de bergen die gisteren helder te zien waren, leken nu in een mist te hangen.
Frans geeft als reactie, dat de nachten wel oorverdovend stil zullen zijn. Nou afgezien van de normale nachtgeluiden (krekels, soms kikkers, af en toe een oproep tot gebed en waterpompen die draaien) hadden we de afgelopen nacht naast ons camping/hotel het kampement van de Libya rally. Ruim 300 equipes van motoren, buggies, vrachtwagens en andersoortige vervoersmiddelen rijden een aantal dagen offroad door Marokko, De organisatie is Belgische, maar er doen ook veel Nederlanders mee. In het kampement werd de hele nacht gesleuteld en testritjes gemaakt, want vanmorgen vanaf 7.00 uur ging de wedstrijd weer door.
We namen twee keer lifters mee. De eerste was een jongen wiens schooldag er al op zat (rond 11.00 uur). Hij woonde een kilometer of 10 verderop. De tweede keer stonden er 3 meiden te liften. Zij waren op weg naar school. Zij lieten zich na een kleine 3 kilometer bij het begin van de straat waar de scholen stonden afzetten. Sommige dorpen hebben een aantal scholen, die allemaal naast elkaar aan de doorgaande weg liggen. We vragen ons soms af, waar al die leerlingen vandaan komen. Toch zie je bij de scholen altijd veel kinderen (en tieners) lopen, fietsen of wachten op bussen.
We zijn via de N12 (weer een nieuwe weg) op weg naar het westen. De weg is zo nieuw dat Lieve hem niet kende en uitrekende dat we over een afstand van 83 km 8 ½ uur zouden doen. Ondanks dat de motor door het zand niet zo goed meer trekt, konden we toch zo’n 75 km per uur rijden. Morgenvroeg het luchtfilter schoonmaken.
Zo’n zandstorm geeft nog andere handicaps. Vanmorgen konden we niet onze mail checken en toen we vanmiddag wilden pinnen, had het pinapparaat geen internetverbinding en kregen wij dus geen geld.
Geschreven door Arendien-en-Paul