Örebro
Zweden, Örebro
Voor gisteren waren er onweersbuien voorspeld en die kregen we dan ook. ’s Ochtends was het voor mij zonnebril op, zonnebril af. Net na onze lunch begon het te hozen. We wachtten de bui af voor we verder reden. Pas toen we aankwamen op de camperplaats van Örebro waren de buien voorbij. Het parkeerterrein lag nog wel vol plassen, dus meteen klompen aan.
Een Zweed die hier staat met zijn camper en vertelde hier in de stad te wonen, zorgde dat het vuur bleef branden. Tot het hout op was, maar dat werd vandaag door de gemeente alweer aangevuld. Wij fietsten vandaag naar de stad, dat een kasteel heeft en een “openluchtmuseum”. Na de grote brand van 1854 werden er in het centrum vooral stenen huizen gebouwd. Enkele houten huizen werden op een gegeven moment verplaatst naar een plek in de stad (Wadköping), waardoor dit “openluchtmuseum” ontstond. Ook huizen uit de omgeving werden gedemonteerd en hier weer opgebouwd. De huizen worden bewoond en veel ervan zijn winkelpanden geworden. Er zijn mooie bij.
Het kasteel stamt uit 1300, maar is verschillende keren herbouwd en gerestaureerd. De laatste keer rond 1890. Het enige dat we konden zien van het kasteel was een paar ruimtes in een van de torens. De rest is alleen met een rondleiding te bezoeken en die worden in deze tijd van het jaar alleen nog gegeven op zaterdag.
De St-Nicolai Kyrka (oorspronkelijk uit de 13 eeuw, maar ook flink aan- en verbouwd) had een altaarstuk uit 1661 en op de preekstoel 4 zandlopers. In 1686 was in de kerkorder bepaald dat een preek maximaal een uur mocht duren. De zandlopers hielpen vanaf 1752 de voorganger de tijd in de gaten te houden.
Het tweede deel van de middag zitten we te lezen bij de camperplaats. Pauls voet krijgt er bezoek van 2 libellen.
Een Zweed die hier staat met zijn camper en vertelde hier in de stad te wonen, zorgde dat het vuur bleef branden. Tot het hout op was, maar dat werd vandaag door de gemeente alweer aangevuld. Wij fietsten vandaag naar de stad, dat een kasteel heeft en een “openluchtmuseum”. Na de grote brand van 1854 werden er in het centrum vooral stenen huizen gebouwd. Enkele houten huizen werden op een gegeven moment verplaatst naar een plek in de stad (Wadköping), waardoor dit “openluchtmuseum” ontstond. Ook huizen uit de omgeving werden gedemonteerd en hier weer opgebouwd. De huizen worden bewoond en veel ervan zijn winkelpanden geworden. Er zijn mooie bij.
Het kasteel stamt uit 1300, maar is verschillende keren herbouwd en gerestaureerd. De laatste keer rond 1890. Het enige dat we konden zien van het kasteel was een paar ruimtes in een van de torens. De rest is alleen met een rondleiding te bezoeken en die worden in deze tijd van het jaar alleen nog gegeven op zaterdag.
De St-Nicolai Kyrka (oorspronkelijk uit de 13 eeuw, maar ook flink aan- en verbouwd) had een altaarstuk uit 1661 en op de preekstoel 4 zandlopers. In 1686 was in de kerkorder bepaald dat een preek maximaal een uur mocht duren. De zandlopers hielpen vanaf 1752 de voorganger de tijd in de gaten te houden.
Het tweede deel van de middag zitten we te lezen bij de camperplaats. Pauls voet krijgt er bezoek van 2 libellen.
Geschreven door Arendien-en-Paul
Al 1 reacties bij dit reisverslag
Ik vind die houten huizen erg leuk! Prachtige kleur rood ook.
Maaike 2019-09-03 20:00:46
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
