Ammelnvallei
Marokko, Tadart
Vandaag reden we een rondje door de Ammelnvallei, zo’n 44 kilometer. Hetzelfde rondje hebben we vier jaar geleden ook gereden. Iets later in het jaar waarschijnlijk. In de Ammelnvallei staan veel amandelboomgaarden, die toen bloeiden. Nu zien we pas het begin van bloesem. Ook lijken veel bomen dood te zijn.
Wat ons de vorige keer niet is opgevallen, is dat er zoveel mooie grote huizen staan in de dorpen waar we doorrijden. De meeste voorzien van symbolen, die we kennen uit het Tamazigh alfabet of de sieraden.
Opeens boven in een boom twee hoppen.
Bij een nieuwe moskee hoort Paul van iemand dat de mooie deur ernaast van de oude moskee was. De bergen erachter worden de “duif van Noach” genoemd. Met de zon erachter niet duidelijk op de foto te krijgen.
De olijfperserij is nog steeds in gebruik. De prijs voor een liter olie is bijna verdubbeld. Toen 50 MAD, nu 90.
Bij Tafraout heeft Jean Vérame in 1984 een aantal rotsen geschilderd. Ze zijn ondertussen al lang weer een keer overgeschilderd. Bij Tahala, waar wij weer op de R 104 komen, zien we nu ook een aantal gekleurde stenen langs de weg. Zo te zien nog geen toeristische attractie.
Terug op de camping de fietsaccus opladen, in elk geval dat proberen we. Al gauw krijgen we een accu-alarm: te weinig vermogen. Paul gaat nog maar eens de zonnepanelen schoonmaken, maar dat levert niet zoveel op.
We weten dat Frank en Ria in Aourir een paneel hebben laten vervangen. Paul gaat er even kletsen en komt terug met Oostenrijkse Tony , de een meter uit zijn mobiele werkplaats (zijn aanhanger) heeft gehaald en constateert dat onze panelen nog 4 – 5 amp leveren. Een totaal lege fietsaccu opladen, zou dus 10 uur kosten. Toch maar eens nadenken over nieuwe panelen (en een nieuwe regulator). Egbert (een buurman hier) heeft gisteren een plaat bij laten plaatsen. Paul gaat bij hem vragen wat daarvan de kosten waren.
’s Avonds bellen we de installateur wanneer hij weer in Tafraout is en of hij dan eens bij ons wil komen kijken – maandagochtend zei hij (en hopen wij).
Ondertussen is onze was teruggebracht, kregen we onze schaal couscous (weer genoeg voor 2 dagen eten) en schoten de boodschappen er bij in. Daar beginnen we dus morgenochtend maar mee.
Wat ons de vorige keer niet is opgevallen, is dat er zoveel mooie grote huizen staan in de dorpen waar we doorrijden. De meeste voorzien van symbolen, die we kennen uit het Tamazigh alfabet of de sieraden.
Opeens boven in een boom twee hoppen.
Bij een nieuwe moskee hoort Paul van iemand dat de mooie deur ernaast van de oude moskee was. De bergen erachter worden de “duif van Noach” genoemd. Met de zon erachter niet duidelijk op de foto te krijgen.
De olijfperserij is nog steeds in gebruik. De prijs voor een liter olie is bijna verdubbeld. Toen 50 MAD, nu 90.
Bij Tafraout heeft Jean Vérame in 1984 een aantal rotsen geschilderd. Ze zijn ondertussen al lang weer een keer overgeschilderd. Bij Tahala, waar wij weer op de R 104 komen, zien we nu ook een aantal gekleurde stenen langs de weg. Zo te zien nog geen toeristische attractie.
Terug op de camping de fietsaccus opladen, in elk geval dat proberen we. Al gauw krijgen we een accu-alarm: te weinig vermogen. Paul gaat nog maar eens de zonnepanelen schoonmaken, maar dat levert niet zoveel op.
We weten dat Frank en Ria in Aourir een paneel hebben laten vervangen. Paul gaat er even kletsen en komt terug met Oostenrijkse Tony , de een meter uit zijn mobiele werkplaats (zijn aanhanger) heeft gehaald en constateert dat onze panelen nog 4 – 5 amp leveren. Een totaal lege fietsaccu opladen, zou dus 10 uur kosten. Toch maar eens nadenken over nieuwe panelen (en een nieuwe regulator). Egbert (een buurman hier) heeft gisteren een plaat bij laten plaatsen. Paul gaat bij hem vragen wat daarvan de kosten waren.
’s Avonds bellen we de installateur wanneer hij weer in Tafraout is en of hij dan eens bij ons wil komen kijken – maandagochtend zei hij (en hopen wij).
Ondertussen is onze was teruggebracht, kregen we onze schaal couscous (weer genoeg voor 2 dagen eten) en schoten de boodschappen er bij in. Daar beginnen we dus morgenochtend maar mee.
Geschreven door Arendien-en-Paul
Al 1 reacties bij dit reisverslag
Die grote huizen, zouden dat soms familiehuizen zijn? Families die in de zomer bij elkaar komen en dan hun achtergebleven familie bezoeken? Of zijn ze allemaal in zijn geheel bewoond?
Magda 2024-02-07 16:51:52
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
