Gisteren reden we naar Andenes op de noordpunt van Andøya. We beklommen de vuurtoren en keken over het stadje, de haven en een stukje Atlantische Oceaan.
Onderweg komen we langs de Bukkekjerka en nee dat is geen kerk. Het is samengesteld uit Samiwoorden, die een “nauwe plek in de rotsen” betekenen. Het ziet er wel uit alsof er een natuurlijk altaar en preekstoel zijn gevormd en er worden dan ook openluchtkerkdiensten en huwelijksdiensten gehouden.
Na de vuurtoren reden we een stukje terug langs de kust. We hadden op de heenweg mooie plekjes gezien en wilden proberen op een ervan te overnachten. De camper zo gedraaid dat we er tegenaan in de luwte zaten, want de noordenwind was er nog steeds. In de zon was het heerlijk.
De zonsondergang (rond half elf weer) was schitterend. De zon zakte weer net niet in zee, maar verdween achter de rotseilanden in de zee. Hij was niet meer helemaal rond. Aan de bovenkant leek het alsof de vlammen eruit sloegen.
Vanmorgen op weg om Andøya te verlaten, even gestopt bij een garage. Om de paar dagen moet een van de achterwielen op druk worden gebracht. Hij verliest dus langzaam lucht. Er bleek inderdaad een klein gaatje in te zitten, die met een reparatie werd verholpen. Dat ging op dezelfde manier als afgelopen winter in Marokko, alleen nu werd het een noodreparatie genoemd en er werd verteld dat we na de vakantie die band moeten vervangen.
Van het eiland af reden we naar het oosten, langs verschillende fjorden. We staan nu aan het haventje van Evenskjer. Vanmiddag liepen we even naar het kerkje, dat een opvallend torentje heeft. Tot onze verrassing was de kerk open; een organist was aan het oefenen. Mag hij nog even volhouden.
Geschreven door Arendien-en-Paul