Opnieuw bijen, bizons en meer
Polen, Białowieża
In het Białowieża Nationaal Park en de omliggende natuurreservaten lopen enkele groepen Europese bizons rond. Gisteren toen we er door fietsen hebben we er geen gezien.
Behalve in het wild hebben ze een “show-weide” waar het publiek een paar bizons kan zien grazen. Wij dus vanmorgen maar daarheen. Als er alleen hier in Europa nog wisenten rondlopen, willen we ze toch hebben gezien.
Behalve bizons waren er ook andere grote bewoners van het bos aanwezig, zoals: wolven, elanden, reeën, wilde zwijnen en een lynx. De wilde kat had zich verstopt.
Onderweg naar de “show-weide”, fietsend over een bospaadje, kwamen we een ander fenomeen tegen dat tussen de 16e en begin 20ste eeuw hier in het bos stand heeft gehouden: bosimkerij (forest bee-keeping).
In een boom op een hoogte van een meter of 4 werden in natuurlijke of uitgehouwen holtes bijen gehouden. De imker heeft het gat zo afgesloten dat beren, marters of spechten de honing niet kunnen roven.
Langs het pad dat wij reden, staan weer 3 van deze boombijenkasten (tree beehives). Het lijkt wel of we iets met bijen hebben deze vakantie.
Vanmiddag gingen naar het natuurmuseum van het nationaal park. Voor de rondleiding hadden we een kwartiertje over. We gebruikten dat om vanaf de uitkijktoren rond te kijken. Aan alle kanten bos.
In het museum werden via een audioguide langs diverse presentaties geleid over het park: de verschillende bodemsoorten met bijbehorende planten, de beesten (onderverdeeld in zoogdieren, vogels, insecten etc.) en een paar over de historie van de jacht op de bizon (een koninklijke aangelegenheid en op stropen stond de doodstraf). Ook de bosimkers kwamen weer voorbij.
Vanaf de uitkijktoren van het museum kijk je aan alle kanten uit op bos.
Jan, de eigenaar van de camping/gastenkamers, heeft op zijn terrein zelf wat gebouwtjes neergezet. In een ervan hebben zijn vrouw en hij een museumpje ingericht: smal bed met strozak als matras, een prachtige gemetselde kachel en trouwfoto’s van opa en oma aan de muur.
Na het eten ging Paul nog een rondje fietsen in de hoop wat wild te zien. Zwaar teleurgesteld kwam hij tegen half 10 (het was donker) terug: 1 reetje.
Wel was hij nog even naar de Wit-Russische grens gefietst: schijnwerpers en een gebouw van 3 verdiepingen met smalle kijk- (of schiet)gaten. Hij stopte en draaide voor hij echt Polen uit was.
Behalve in het wild hebben ze een “show-weide” waar het publiek een paar bizons kan zien grazen. Wij dus vanmorgen maar daarheen. Als er alleen hier in Europa nog wisenten rondlopen, willen we ze toch hebben gezien.
Behalve bizons waren er ook andere grote bewoners van het bos aanwezig, zoals: wolven, elanden, reeën, wilde zwijnen en een lynx. De wilde kat had zich verstopt.
Onderweg naar de “show-weide”, fietsend over een bospaadje, kwamen we een ander fenomeen tegen dat tussen de 16e en begin 20ste eeuw hier in het bos stand heeft gehouden: bosimkerij (forest bee-keeping).
In een boom op een hoogte van een meter of 4 werden in natuurlijke of uitgehouwen holtes bijen gehouden. De imker heeft het gat zo afgesloten dat beren, marters of spechten de honing niet kunnen roven.
Langs het pad dat wij reden, staan weer 3 van deze boombijenkasten (tree beehives). Het lijkt wel of we iets met bijen hebben deze vakantie.
Vanmiddag gingen naar het natuurmuseum van het nationaal park. Voor de rondleiding hadden we een kwartiertje over. We gebruikten dat om vanaf de uitkijktoren rond te kijken. Aan alle kanten bos.
In het museum werden via een audioguide langs diverse presentaties geleid over het park: de verschillende bodemsoorten met bijbehorende planten, de beesten (onderverdeeld in zoogdieren, vogels, insecten etc.) en een paar over de historie van de jacht op de bizon (een koninklijke aangelegenheid en op stropen stond de doodstraf). Ook de bosimkers kwamen weer voorbij.
Vanaf de uitkijktoren van het museum kijk je aan alle kanten uit op bos.
Jan, de eigenaar van de camping/gastenkamers, heeft op zijn terrein zelf wat gebouwtjes neergezet. In een ervan hebben zijn vrouw en hij een museumpje ingericht: smal bed met strozak als matras, een prachtige gemetselde kachel en trouwfoto’s van opa en oma aan de muur.
Na het eten ging Paul nog een rondje fietsen in de hoop wat wild te zien. Zwaar teleurgesteld kwam hij tegen half 10 (het was donker) terug: 1 reetje.
Wel was hij nog even naar de Wit-Russische grens gefietst: schijnwerpers en een gebouw van 3 verdiepingen met smalle kijk- (of schiet)gaten. Hij stopte en draaide voor hij echt Polen uit was.
Geschreven door Arendien-en-Paul
Geen reacties bij dit reisverslag
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
