Schitterend uitzicht
Roemenië, Gilău
Het was even spannend vanmorgen. De zon scheen, dus de grond droogde wat. We namen de tijd om te ontbijten en te genieten van de bloemen en de insecten erop. Mijn voet (in een klomp) was even favoriet voor een heel donkere vlinder.
Dan toch een poging wagen om de camper te draaien. Ook nu weer glijdend lukte het om op de weg te komen, waar ik instapte.
Dwars door Cluj Napoca reden we verder naar het oosten. Op de kaart is onze weg geen rood streepje meer, maar een gele. Een smallere weg, die door verschillende dorpjes en over hellingen kronkelt. Deze weg is ook niet meer verboden voor paard en wagens.
Bij Fărăgău nemen we een nog kleiner zijweggetje. We staan nu op een oprit naar een maisveld. Bijna rondom kunnen we uitkijken op het platteland. We zien een dorp; een schaapskooi, waar aan het eind van de middag schapen in werden gedreven en daarna weer vrijgelaten (melktijd?); akkers en weilanden met hooibalen. Daarachter meer heuvels en daarboven soms mooie wolkenpartijen.
Opvallend zijn de kaardenbollen: bij ons zien we alleen paarse, hier zijn ze wit. Wel ook hier een trekpleister voor insecten.
Aan het begin van de avond stopt een auto en worden we weer gegroet in het Nederlands. Deze keer twee jonge mannen, die een paar jaar geleden vanuit Friesland hierheen zijn verhuisd met hun melkveebedrijf.
Verder is het rondom ons stil, op gesjilp van krekels na.
Dan toch een poging wagen om de camper te draaien. Ook nu weer glijdend lukte het om op de weg te komen, waar ik instapte.
Dwars door Cluj Napoca reden we verder naar het oosten. Op de kaart is onze weg geen rood streepje meer, maar een gele. Een smallere weg, die door verschillende dorpjes en over hellingen kronkelt. Deze weg is ook niet meer verboden voor paard en wagens.
Bij Fărăgău nemen we een nog kleiner zijweggetje. We staan nu op een oprit naar een maisveld. Bijna rondom kunnen we uitkijken op het platteland. We zien een dorp; een schaapskooi, waar aan het eind van de middag schapen in werden gedreven en daarna weer vrijgelaten (melktijd?); akkers en weilanden met hooibalen. Daarachter meer heuvels en daarboven soms mooie wolkenpartijen.
Opvallend zijn de kaardenbollen: bij ons zien we alleen paarse, hier zijn ze wit. Wel ook hier een trekpleister voor insecten.
Aan het begin van de avond stopt een auto en worden we weer gegroet in het Nederlands. Deze keer twee jonge mannen, die een paar jaar geleden vanuit Friesland hierheen zijn verhuisd met hun melkveebedrijf.
Verder is het rondom ons stil, op gesjilp van krekels na.
Geschreven door Arendien-en-Paul
Al 2 reacties bij dit reisverslag
Schitterend! En wat heb je dat mooi op de foto gezet!
Maaike 2024-07-23 22:08:50
Leuk, al die verrassende ontmoetingen. Mooie omgeving. De paarden en wagens zijn er nog. Ik heb ze in 1979 ook in Roemenië gezien. Het geeft te denken dat ze er in 2024 nog steeds zijn. Het platteland en haar bevolking leven duidelijk nog op een laag niveau of ook wel armoede schat ik in.
Magda 2024-07-25 17:34:46
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
