Eergisteravond begon het al te regenen en gisteren regende het een groot deel van de dag. Van Valladolid reden we naar Pamplona. In de Rioja kwam af en toe de zon even door. De luchten bleven dreigend. We verbleven op een CP in Berriozar, een aantal kilometers van Pamplona. Ook hier een afwisseling van zon en buien. Pas ’s avonds na een flinke onweersbui klaarde het op.
Het blijft leuker om naar het zuiden (= de warmte) te rijden dan naar de kou in het noorden.
Vandaag scheen weer de zon. We steken de Pyreneeën door. We kiezen deze keer voor de doorsteek naar St Jean Pied de Port en daarna verder naar het noorden.
Onderweg pelgrims naar Santiago de Compostella. Gisteren zagen we in de stromende regen ook al een paar lopen, maar nu kon bij sommigen de jas weer uit.
Boven ons hoofd zweven vale gieren. In groepen van 20-30 stuks speuren ze onder zich naar kadavers en om zich heen of andere gieren aas hebben gevonden.
De toppen van de Pyreneeën zijn wit en soms ligt er ook langs de weg nog wat ijzige sneeuw.
We staan nu in Labastide d’Armagnac, een “vestingstadje” opgericht in 1291. Rond een pleintje met arcades woningen en bedrijfjes. Aan een kant het gemeentehuis en de kerk, die in de 19e eeuw zijn huidige vorm kreeg. Momenteel zijn ze aan het sparen voor een restauratie die zo te zien nodig is.
Verder in het dorpje wat mooie vakwerkhuizen en een 18e eeuws kasteeltje, net er buiten een overdekte gemeenschappelijke wasplaats.
Geschreven door Arendien-en-Paul