Agadir
Marokko, Agadir
Toen we gisterochtend Taroudant uitreden zagen we weer de nieuwe lantaarnpalen langs de weg. De afgelopen dagen waren ze de oude palen aan het vervangen. Aan de nieuwe boven elke lamp een olijftakje.
De rivieren (beken) die we tegenkomen op weg naar de kust staan allemaal droog.
We rijden eerst naar de Marjane in Agadir, doen boodschappen en daarna zoeken we een parkeerplek waar we ook ’s nachts kunnen blijven staan.
We wandelen naar het strand. Het is er redelijk druk. Over de boulevard lopen we een stukje langs het water. In een soort tent verschillende kramen met lokale producten. Paul probeert een stoel. Het hout is heel mooi glad, maar hij zit niet lekker.
Zwervend door het centrum komen we langs het openluchttheater en het museum. Dinsdag gesloten en toen wij er langs liepen bijna dicht
Tijdens en na het eten zien we regelmatig politiewagens voorbij komen, ook over de parkeerplaats waar we staan. De “bewaker” is ondertussen vertrokken. Aangezien de politie niet stopt, gaan we ervan uit dat we hier vannacht rustig kunnen slapen.
In de loop van de avond lopen we nog even naar de boulevard. Hier is nu volop leven: van flanerende gezinnen, mensen die op een randje zitten te kletsen tot giechelende tieners. Daartussen proberen mensen nog iets te verdienen met snoep, koeken, lampjes, ballonnen etc. Heel gezellig.
Rustig slapen was het niet vannacht. Brommertjes en auto’s bleven tot laat rijden en als die er even niet waren, hoorden we krijsende meeuwen.
Na het ontbijt gaan we de stad in. Daarvoor heeft Paul al zijn koffie gehaald en gezien hoe de straat werd geveegd.
In 1960 is de hele stad verwoest door een aardbeving en in de jaren erna opnieuw opgebouwd. Oude gebouwen zijn er dan ook niet en het nieuwe stratenplan is ruim opgezet met veel groen tussen de gebouwen.
We gaan naar de wijk Nouveau Talborj, gebouwd in de jaren ’60. Het stadhuis is een voorbeeld van mooie moderne architectuur. Als Paul van de entreehal wil doorlopen naar de tuin, wordt hij teruggeroepen.
In de Jardin Ibn Zaidoun spreken we een man uit Groningen. Hij vertelt dat de beelden die in dit park staan te maken hebben met verschillende culturen van het land. Hij noemt muziekstijlen, ik vertaal het ook naar de verschillende Berbervolken. De beelden worden gebruikt in een optocht / festival. Het park is de afgelopen jaren opgeknapt en er wordt veel gebruik van gemaakt.
Rond lunchtijd rijden we weg. We gaan naar camping Aourir.
De rivieren (beken) die we tegenkomen op weg naar de kust staan allemaal droog.
We rijden eerst naar de Marjane in Agadir, doen boodschappen en daarna zoeken we een parkeerplek waar we ook ’s nachts kunnen blijven staan.
We wandelen naar het strand. Het is er redelijk druk. Over de boulevard lopen we een stukje langs het water. In een soort tent verschillende kramen met lokale producten. Paul probeert een stoel. Het hout is heel mooi glad, maar hij zit niet lekker.
Zwervend door het centrum komen we langs het openluchttheater en het museum. Dinsdag gesloten en toen wij er langs liepen bijna dicht
Tijdens en na het eten zien we regelmatig politiewagens voorbij komen, ook over de parkeerplaats waar we staan. De “bewaker” is ondertussen vertrokken. Aangezien de politie niet stopt, gaan we ervan uit dat we hier vannacht rustig kunnen slapen.
In de loop van de avond lopen we nog even naar de boulevard. Hier is nu volop leven: van flanerende gezinnen, mensen die op een randje zitten te kletsen tot giechelende tieners. Daartussen proberen mensen nog iets te verdienen met snoep, koeken, lampjes, ballonnen etc. Heel gezellig.
Rustig slapen was het niet vannacht. Brommertjes en auto’s bleven tot laat rijden en als die er even niet waren, hoorden we krijsende meeuwen.
Na het ontbijt gaan we de stad in. Daarvoor heeft Paul al zijn koffie gehaald en gezien hoe de straat werd geveegd.
In 1960 is de hele stad verwoest door een aardbeving en in de jaren erna opnieuw opgebouwd. Oude gebouwen zijn er dan ook niet en het nieuwe stratenplan is ruim opgezet met veel groen tussen de gebouwen.
We gaan naar de wijk Nouveau Talborj, gebouwd in de jaren ’60. Het stadhuis is een voorbeeld van mooie moderne architectuur. Als Paul van de entreehal wil doorlopen naar de tuin, wordt hij teruggeroepen.
In de Jardin Ibn Zaidoun spreken we een man uit Groningen. Hij vertelt dat de beelden die in dit park staan te maken hebben met verschillende culturen van het land. Hij noemt muziekstijlen, ik vertaal het ook naar de verschillende Berbervolken. De beelden worden gebruikt in een optocht / festival. Het park is de afgelopen jaren opgeknapt en er wordt veel gebruik van gemaakt.
Rond lunchtijd rijden we weg. We gaan naar camping Aourir.
Geschreven door Arendien-en-Paul
Al 2 reacties bij dit reisverslag
Als ik alles zo lees zie ik het voor me en voel de warmte van dezon,daar verlangen we hier iik naar,Het blijft koud vochtig en kil. In een soort gallerie in Valencia hebben we dit soort beelden ,groot en van afrikaanse en midden oosten volkeren ook gezien.
Ineke 2024-01-25 18:15:33
Inderdaad een geheel andere stad. Die beelden zijn enig!
Magda 2024-02-04 12:51:38
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
