De Wild Atlantic Coast route loopt van Galway naar het westen. We rijden vandaag weer een stukje ervan. Langs de Galway Bay mooie strandjes tussen rotsen. Op een betonrandje erlangs kan je zitten dus daar drinken we koffie. Vanmorgen toen we opstonden was het bewolkt met een koude wind, maar toen we vertrokken, was de zon er al doorgebroken.
We lunchen aan een klein haventje aan de zuidkust van de Bay en gaan dan Connemara in. Een deels verlaten landschap met bergen, granietrotsen, veen (met kleine meertjes), riviertjes en af en toe een dorpje. In het veen zie je regelmatig de turven liggen te drogen; soms nog naast elkaar, andere keren al op stapeltjes en soms de hele wintervoorraad op één grote hoop.
Op het veen: gras, hei en veel witte pluizen van moeraspluis (bog cotton in het Engels).
We staan nu bij het parkeerterrein van het Connemara Nationaal Park. Vanavond hier een uurtje gewandeld. Eerst langs veen, daarna ook een stukje omhoog. Een deel van het gebergte de “Twelve Pins” is onderdeel van het nationaal park. Boven een mooi uitzicht op Ballynakill Harbour en Barnaderg Bay. In het veen nu ook wat orchissen (gevlekte) gezien en een bloemetje dat ze hier asphodil noemen. In het park loopt ook een kudde Connemara pony’s. Een moeder met veulen (1 mei 2017) stond/lag in de wei. De rest hebben we niet gezien.
Geschreven door Arendien-en-Paul