Nadat het parkeergeld van de afgelopen dag en nacht was betaald bij het apparaat in het winkelcentrum, deden we nog één keer boodschappen bij de Lidl. Daarna reden we naar de grens, waar het wachten begon. Het duurde een kleine drie uur, voor we de grens over waren.
Na een paar dagen wat minder warm en regelmatig een bui is het vandaag weer zonnig en warm. Het is dus prettig als we in de schaduw van een vrachtwagen kunnen staan.
Bij de Roemeense grenspolitie wilden ze naast paspoorten en kentekenbewijs ook een rijbewijs zien. Die moest eerst opgegraven uit de “schaamlap”, die in het kluisje lag.
We zagen dat bij alle auto’s de kofferbakken open moesten. Bij ons kwam de agent dus binnen en wilde een paar kasten open zien. De douanier die zijn kantoortje 5 meter verder had, vroeg of er iets aan te geven was: sigaretten, alcohol, wapens, drugs of meer dan 10.000 euro of dollars cash. Niets van dat alles. Dan mochten we doorrijden, de rivier de Prut over. Aan de overkant hetzelfde verhaal, nu bij binnenkomst in Moldavië. Hier vroegen ze ook nog wat het doel van onze reis was. “toerisme”.
Nadat we ook nog een e-vignet (wegenbelasting) hebben gekocht, kunnen we verder. Een stukje het land in, duiken we een klein zijweggetje in voor een late lunch. Het is ondertussen 15.00 uur.
We rijden door naar Balţi, de derde grootste stad van Moldavië. We staan op een parkeerplaats in het centrum. Een pinapparaat is om de hoek, daar tappen we Moldavische lei. Een winkel waar ze telefoons verkopen, verwijst ons voor een datasimkaart naar Orange, een stukje terug aan de hoofdstraat. Er spreekt iemand wat Engels dus binnen een paar minuten hebben we een werkende wifi-router. 20GB voor 49 Mol (= ± €2,50) voor 15 dagen.
Bij een winkeltje met terrasje kopen we een paar flesjes frisdrank en twee stukjes taart. Ondanks dat we ze ter plekke willen eten, worden ze per stukje in een plastic zakje gedaan. We eten dus met onze vingers en Pauls zakmes.
In de camper is het ondertussen 38°C, dus we sluiten alles weer af en gaan op een bankje in de schaduw zitten lezen.
We zitten aan de Strada Independenţei, die autovrij is. Het is de grote flaneerstraat van de stad. Mensen komen tot laat in de avond met de auto aan om er te gaan wandelen. Wij wandelen er ook op en neer. Kopen een ijsje bij Gelart, de ijssalon van Italiaanse Giorgio en zijn Moldavische vrouw Ludmila. Zij spreekt goed Engels en wil van ons weten hoe we de Moldaviërs vinden. Hij wil weten of we ook al eens in Italië zijn geweest.
Ten slotte vind ze het leuk om op de foto te gaan. We kunnen hun ijsjes aanbevelen
Geschreven door Arendien-en-Paul