Vanmorgen vertrokken we van ons idyllische plekje. Door de ramen zien we Extremadura aan ons voorbij schuiven: Grote vlaktes van voornamelijk weiland met grote en kleinere kuddes koeien. In het gras regelmatig rotsen en kurkeiken. Een vlakte hier is niet te vergelijken met het platte Nederland. Hier zie je altijd bergen op de horizon en de vlaktes zijn ook altijd hellend. In de dalen kleine riviertjes en af en toe een bredere.
Boven ons regelmatig roofvogels, vaak gieren, die bijna altijd in groepen in de lucht hangen.
Ooievaars nestelen op huizen, in bomen en op elektriciteitsmasten, zelfs al er pennen op staan om nesten tegen te gaan.
We hebben 2100 km tot aan thuis. Dat betekent 300 km per dag als we over een week thuis willen zijn. Dat lijkt misschien niet zo veel, maar we vertrekken zo rond 10.00 uur. Doen onderweg een winkel aan, drinken koffie (ik thee), lunchen en stoppen ergens tegen vieren. We hebben dus wel snelwegkilometers nodig om die 300 km te halen.
Vandaag halen we ze wel. We rijden tot Cubillas de Santa Marta (net ten noorden van Valladolid), waar we een nacht op de camping staan.
Geschreven door Arendien-en-Paul