François, de campingeigenaar, schetste ons een route die we konden fietsen. Eerst via een brug over een wadi naar de oude stad Boudenib, een ksar. Dat is een versterkt dorp of stadje van pisé (gedroogde stenen van leem, water en stro). Een paar jaar geleden heeft de rivier bij een overstroming de helft van de stad vernietigd. De andere helft wordt nog bewoond. Toen we er rondwandelden en ik vrouwenstemmen hoorde, groette ik hen. Ik werd meteen uitgenodigd binnen te komen. We hebben even in de kamer zitten praten met moeder en dochter. Dochter sprak wat Frans.
Net buiten de ksar zagen we een soort molensteen. Even later ontdekten we wat het was. Met een paard of ezel wordt de steen rondgedraaid in een bak gevuld met olijven. De olijvenpulp wordt overgeschept in manden, die onder een pers worden gestapeld. De olie loopt eruit en komt terecht in een “tank”. Het hele proces werd trots geshowd. Paul proefde de ongefilterde en gefilterde olie.
Rond de skar tuinen met o.a. dadelpalmen, olijven, gras en tuinbonen. Mensen waren bezig dadels en olijven te oogsten (alles met hand).
Een volgende skar had een bron met heerlijk helder water. Er werd ergens een fles vandaan gehaald, gevuld en die kregen wij mee.
Terug in Boudenib een paar boodschappen, daarna in de zon gelunchd, een warme douche genomen en lekker zitten lezen.
De minimumtemperatuur vannacht was -2˚ vanmiddag in de zon was het (even) +38˚.
Geschreven door Arendien-en-Paul