Door de bergen
Montenegro, Niksic
Gisteravond hadden we de restauranthouder verteld hoe we reisden en dat we de kust van Montenegro op onze terugreis in september zouden aandoen. Toen we vanmorgen vertrokken, zei hij dan ook dat we in september weer welkom waren.
Wij gingen terug naar de doorgaande weg. De beste route was daarvoor terug naar het klooster en dan weer de 8 km bochten. Via Nikšić en Šavnik rijden we naar een weg langs de zuidkant van de Sinjavina, de bergketen waar aan de noordkant de Tara langs/door stroomt. Voor de lunch zetten we de camper naast de weg op een idyllisch plekje: allerlei bloemen, waaronder een gentiaanachtige en bosaardbeitjes. We plukken een doosje vol. Overal om ons heen het gezoem van insecten.
Daarna rijden we door tot we een bord van een camping zien. Onze app geeft er geen in deze buurt. Borden zien we ook niet. We stoppen bij een restaurantje. We zijn dan ondertussen op de weg naar Andrijevica: een “hoofdweg” volgens de kaart, maar passeren van een auto kan nauwelijks. Bij het restaurant wordt ons aangeraden nog een km of 12 door te rijden tot de top van een berg. Daar zijn meerdere restaurants, waar vaker op parkeerplaatsen wordt overnacht. Wij nemen op de top een zijweggetje naar een etno selo (vakantiedorp?), waar we eten en overnachten op de parkeerplaats.
Wij gingen terug naar de doorgaande weg. De beste route was daarvoor terug naar het klooster en dan weer de 8 km bochten. Via Nikšić en Šavnik rijden we naar een weg langs de zuidkant van de Sinjavina, de bergketen waar aan de noordkant de Tara langs/door stroomt. Voor de lunch zetten we de camper naast de weg op een idyllisch plekje: allerlei bloemen, waaronder een gentiaanachtige en bosaardbeitjes. We plukken een doosje vol. Overal om ons heen het gezoem van insecten.
Daarna rijden we door tot we een bord van een camping zien. Onze app geeft er geen in deze buurt. Borden zien we ook niet. We stoppen bij een restaurantje. We zijn dan ondertussen op de weg naar Andrijevica: een “hoofdweg” volgens de kaart, maar passeren van een auto kan nauwelijks. Bij het restaurant wordt ons aangeraden nog een km of 12 door te rijden tot de top van een berg. Daar zijn meerdere restaurants, waar vaker op parkeerplaatsen wordt overnacht. Wij nemen op de top een zijweggetje naar een etno selo (vakantiedorp?), waar we eten en overnachten op de parkeerplaats.
Geschreven door Arendien-en-Paul
Al 2 reacties bij dit reisverslag
Al dat groen, terwijl het hier heet blijft (van 37 graden) en het land verschroeid is... Blijf genieten!
Godfried Beumers 2018-08-07 17:03:22
Geweldige mooie foto's, ga zo door en geniet er van. Ik geniet mee.
bertje.is.weg 2018-08-08 08:09:51
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
