Vanmorgen gingen we de Oostelijke Karpaten door. Jammer dat het regende, want het uitzicht vanaf de Bicaz-pas moet mooi zijn. Nu hingen de wolken er laag, dus was er niets te zien.
Een paar kilometer verderop bij het Lacu Roşu (Rode meer) stopten we wel. In de 19e eeuw kreeg dit meer bij een aardverschuiving een roze kleur, vandaar de naam. De kleur is niet meer te zien, de stammen van de bomen die door de aardbeving afbraken, steken nog boven het water uit. Voor Roemenen is dit een toeristische attractie. Naast terrasjes staan er diverse stalletjes met toeristenmeuk en snacks.
Iets verderop is weer een bron, weten we van P4N. Het water komt omhoog in een tuin en wordt via een slang door de schutting naar de kant van de weg gebracht. We vullen onze watervoorraad weer aan.
Nog verder omlaag komen we in de kloof. De Bicaz-rivier heeft zich een weg geslepen door het kalksteen. Langs het water loopt de weg. Op wat bredere stukken ook hier toeristenkraampjes. En uiteraard toeristen die selfies maken met de rotsen of een watervalletje op de achtergrond.
Er worden zelfs bussen vol gelost. Aan de andere kant van de kloof kunnen de passagiers weer instappen.
We zijn nu in de Roemeense provincie Moldova (het deel van Moldavië dat in 1940 niet werd geannexeerd door de Sovjets). Aan een meertje bij Piatra-Neamţ vinden we een plek waar we kunnen staan. We zitten nog maar net voor de camper, als we een ijsvogel zien langs vliegen. Iets verderop zit hij een tijdje op een leuning van een steiger.
Geschreven door Arendien-en-Paul