Vanmorgen vertrokken we richting Roşia Montana, waar we het mijnmuseum wilden bezoeken. Waze gaf een andere route aan dan wij op de kaart en via Google maps hadden gevonden. Wij zijn dan eigenwijs en volgen onze route. Het is een prachtige weg omhoog naar de steengroeve van Roşis Poieni. Onderweg stoppen we om van het uitzicht te genieten. Vlak voor de steengroeve zou onze weg naar links moeten gaan. Er ging wel een weg, maar dat was een smal grindpad. Die nemen we niet. Dus weer omlaag en dan toch maar de route van Waze, boven langs Abrud.
Het mijnmuseum kan alleen in een groep met een gids worden bezocht, we sluiten dus aan bij de rij wachtenden bij de poort.
Na het kopen van kaartjes (per persoon en een voor het fototoestel van Paul) gaan we een mijngang in. Eerst 175 treden omlaag en dan zijn we in een oude Romeinse schacht.
Van het verhaal van de gids begrijpen we nauwelijks iets. Jammer dat er geen Engelse vertaling beschikbaar is. Ook de informatieborden in de schachten en op het buitenterrein zijn alleen in het Roemeens. Met een paar kernwoorden en de afbeeldingen, snappen we er wel iets van.
Op het buitenterrein staan stenen die zijn gevonden in de Romeinse Necropolis van Alburnus Maior, de Romeinse mijnstad uit de 2e-eeuw.
Verder werktuigen uit latere tijd, waaronder een door water aangedreven apparaat dat stukken rots, waar goud in zat, kapot kon slaan.
Na het museumbezoek en de late lunch is het tijd om een plek te zoeken voor de nacht. We besluiten terug te rijden naar dat mooie uitzichtpunt aan de weg naar de steengroeve.
Geschreven door Arendien-en-Paul