Bij het schrijven van het vorige stukje, vergeten te melden dat we aan het begin van de avond 3 reeën zagen in het weiland waar we op uitkeken.
Lady wilde vlak voor we naar bed gingen nog even naar buiten. Ze bleef strak een kant uitkijken. Toen Paul de zaklamp pakte, zag hij een das van het weiland het bos inlopen.

Een groot deel van de reis gisteren ging met wat zon. In de loop van de middag trok het dicht en ging het regenen. Ons doel was de stadscamping in Chartres. Deze zou volgens onze gegevens vanaf 1 maart open zijn. Toen we aan kwamen rijden, zagen we net een camper vertrekken. Vreemd, ’s middags rond half vijf is normaal een tijd dat campers aankomen en niet vertrekken.
Toen we bij het hek kwamen, zagen we de reden: een briefje met de mededeling dat de camping “wegens klimatologische omstandigheden” zou openen op maandag 5 maart.
De volgende camping, die open was, lag 50 km verder in Marcilly sur Eure. We waren hem de dag ervoor tegen gekomen in de app en in de gids.
We kwamen er aan in de stromende regen. Op het moment van caravan neerzetten en pootjes uitdraaien, spetterde het. Even later kwam het weer met bakken naar beneden, maar toen zaten we binnen.
Vanmorgen regende het weer (nog steeds). De ruitenwissers hebben de hele dag gedraaid.
We zijn nu in Doornik (Tournai) net over de Belgisch-Franse grens. Het grasveld waar we de caravan hebben neergezet heeft ondertussen grote plassen gekregen.
Morgen gaan we door naar huis.
Het uploaden van dit stukje zal waarschijnlijk ook pas dan gebeuren, want de wifi hier werkt niet.