Eeuwen rust
Finland, Vihti
Vandaag reden we naar de omgeving van Rauma, waar een grafveld met graven uit de brons- en vroege ijzertijd is gevonden. Het staat sinds 1999 op de Unesco werelderfgoedlijst.
Onderweg zien we naast bos regelmatig dorpen of boerderijen met weides met koeien of paarden. Dit alles in een heuvelachtig landschap.
Als we aankomen op de parkeerplaats bij het grafveld is het net gestopt met regenen, maar alles is nat, dus pas morgenochtend gaan we het grafveld op. Toch hier het verhaal, anders wordt dat van de 29ste te lang met te veel foto’s.
Het grafveld ligt in een ruig gebied met grote rotsen, voor een deel begroeid met rendiermos. In het hele gebied zijn 36 grafhopen met diverse vormen en afmetingen. In een aantal zijn verbrande menselijke botresten gevonden.
De oudste steenhopen op het grafveld dateren van 1300 vC. De grootste is een vierkante steenfiguur van 20 bij 20 m en ongeveer een halve meter hoog, genaamd Kirkonlaattia (Kerkvloer). Vlak erbij 2 kleinere steenhopen. Volgens de plaatselijke legende streden christenen en reuzen met elkaar wie het snelst een kerk kon bouwen. Wie als eerste de kerkklok luidde, had gewonnen.
De christenen maken 2 hopen en hingen er een bel tussen en luidden die. Toen de reuzen de bel hoorden, lieten ze hun werk onafgemaakt achter. Ze hadden alleen nog maar een kerkvloer.
In de tijd dat de graven werden gemaakt, lag dit gebied vlak aan zee. De graven werden gebouwd op de klippen. Ze konden van veraf worden gezien en dienden ook als baken.
Het jongste graf ligt lager op de helling. Dit is het enige graf, waar ook een grafgift werd gevonden: een fragment van een bronzen armband, die te dateren is in de jaren 0 -200 nC (vroege ijzertijd).
Dit graf bestaat uit een soort stenen “kisten”, die met aarde zijn gevuld, met een kop en voetsteen. Hij is ook veel minder hoog dan de bronstijdgraven.
Onderweg zien we naast bos regelmatig dorpen of boerderijen met weides met koeien of paarden. Dit alles in een heuvelachtig landschap.
Als we aankomen op de parkeerplaats bij het grafveld is het net gestopt met regenen, maar alles is nat, dus pas morgenochtend gaan we het grafveld op. Toch hier het verhaal, anders wordt dat van de 29ste te lang met te veel foto’s.
Het grafveld ligt in een ruig gebied met grote rotsen, voor een deel begroeid met rendiermos. In het hele gebied zijn 36 grafhopen met diverse vormen en afmetingen. In een aantal zijn verbrande menselijke botresten gevonden.
De oudste steenhopen op het grafveld dateren van 1300 vC. De grootste is een vierkante steenfiguur van 20 bij 20 m en ongeveer een halve meter hoog, genaamd Kirkonlaattia (Kerkvloer). Vlak erbij 2 kleinere steenhopen. Volgens de plaatselijke legende streden christenen en reuzen met elkaar wie het snelst een kerk kon bouwen. Wie als eerste de kerkklok luidde, had gewonnen.
De christenen maken 2 hopen en hingen er een bel tussen en luidden die. Toen de reuzen de bel hoorden, lieten ze hun werk onafgemaakt achter. Ze hadden alleen nog maar een kerkvloer.
In de tijd dat de graven werden gemaakt, lag dit gebied vlak aan zee. De graven werden gebouwd op de klippen. Ze konden van veraf worden gezien en dienden ook als baken.
Het jongste graf ligt lager op de helling. Dit is het enige graf, waar ook een grafgift werd gevonden: een fragment van een bronzen armband, die te dateren is in de jaren 0 -200 nC (vroege ijzertijd).
Dit graf bestaat uit een soort stenen “kisten”, die met aarde zijn gevuld, met een kop en voetsteen. Hij is ook veel minder hoog dan de bronstijdgraven.
Geschreven door Arendien-en-Paul
Geen reacties bij dit reisverslag
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
