Gisteren reden we door het heuvelachtige gebied van het Transsylvaans Plateau en door het Harghita-gebergte, op weg naar de oostelijke Karpaten.
In dit gebied is het Székelyföld (Szeker-land), een Hongaarse enclave, waar nog steeds kleinschalige landbouw wordt bedreven. De Szekler spreken voornamelijk Hongaars. De groet is hier dus ook weer “Jonapot” en niet “bună ziua”. Op de straatnaambordjes staat ook nog het specifieke runenschrift van deze groep.
Langs de bergweg stuiten we weer op een bron. Net nadat wij onze tank hadden gevuld, werden uit Romeeense auto’s kratten vol 5 liter flessen geladen om te vullen.
We staan nu op een kleine camping bij Gheorgheni of Gyergyószentmiklós (vroeger Niklasmarkt).
De eigenaar vertelt meteen dat hij een Hongaars is (een minderheid in Roemenië).
St. Nicolaas is de beschermheilige van de stad, waar we vanmorgen heen fietsten. De naar hem genoemde katholieke kerk is de oudste kerk van de stad, oorspronkelijk gebouwd in 1498. Twee eeuwen later vernieuwd. Wij vinden hem wel mooi: Wandschilderingen boven de raampartijen. Schitterend is de preekstoel met verschillende beelden van mannen met boeken rondom. (De 4 evangelisten?) Ook op de bovenkant een aantal beelden.
We eten een zoet broodje op een bankje onder het toeziend oog van Sinterklaas.
Rond het centrale plein/park staan een aantal mooie gebouwen. Jammer dat er zoveel elektriciteitsleidingen bovengronds zijn.
Op de heenweg vanmorgen (voor een groot deel over een zandweg) kwamen we een boer met paard en wagen tegen. De foto dat hij ons tegemoet komt is niet scherp, zijn rug wel.
In Roemenië zien we regelmatig dat alleen de “hoofdwegen” door stad of dorp verhard zijn.
Geschreven door Arendien-en-Paul