Skoura
Marokko, Skoura
Vanaf de camping reden we naar het palmbos. Het eerste stuk veel piséhuizen en een aantal kasba’s. Daartussenin onder de palmen tuintjes met tuinbonen, gras, graan en planten die ik niet thuis kon brengen. De tuintjes werden bewaterd via kleine geultjes.
Op verschillende plaatsen zagen we “leemputten”. Bij veel huizen lagen stapels piséstenen te drogen. Op een plek waren twee mannen stenen aan het maken. Verschillende soorten aarde werden fijngemaakt, gemengd en daarna gingen er een paar emmers water bij. Dit werd een aantal keren gemengd. We zagen een vorm staan, dus de natte klei werd met een vorm in model gebracht, uit de vorm gehaald en daarna te drogen gelegd. Zo te zien waren de mannen al een paar dagen bezig, want er lagen stenen in verschillende mate van droogte.
We moesten de rivier oversteken. Dat was een breed droog heet grindbed met hoge wallen, waarop weer palmen stonden. Het water dat tussen de tuintjes stroomde, kwam dus niet rechtstreeks uit de rivier.
In Skoura bij de slager vlees gekocht. De slager liep op straat en schoot gauw onder de toonbank door zijn “winkel” in, toen hij ons zag afstappen. De winkel bestaat uit een toonbank, met daarachter een hokje van een paar vierkante meter. Onze slager had maar een stuk vlees vol met vliegen op de toonbank liggen. De rest hing in 2 grote koelingen, die in zijn winkeltje stonden. Voor ons haalde hij een stuk tevoorschijn en sneed en hakte er een stuk af. Daar kregen wij weer een plak van. Wat het was? Rundvlees aan de grootte van het stuk te zien.
Je moet hier niet ontzettend hechten aan hygiëne. Nadat de slager het grote stuk had afgehakt, viel zijn hakmes op de grond. Dat werd opgepakt, even opzij gelegd en daarna weer gebruikt. Het grote stuk dat weer de koeling in moest, werd even op een stoel gelegd (op de zitting lag een grote plastic zak.)
De NKC-groep vertrok vanochtend. Toen we terugkwamen, waren we de enigen op de camping. Paul probeerde vanmiddag het zwembad uit. Koud!
Toen we vanmiddag even bij de receptie zaten om te kijken of er nog appjes waren binnengekomen, kregen we een glaasje (munt)thee aangeboden met iets oliebolachtigs erbij. Ik heb in de keuken staan kijken hoe drie vrouwen bezig waren een paar schalen vol te bakken. Later zat de hele familie buiten op een mat in de schaduw ervan te eten.
Op verschillende plaatsen zagen we “leemputten”. Bij veel huizen lagen stapels piséstenen te drogen. Op een plek waren twee mannen stenen aan het maken. Verschillende soorten aarde werden fijngemaakt, gemengd en daarna gingen er een paar emmers water bij. Dit werd een aantal keren gemengd. We zagen een vorm staan, dus de natte klei werd met een vorm in model gebracht, uit de vorm gehaald en daarna te drogen gelegd. Zo te zien waren de mannen al een paar dagen bezig, want er lagen stenen in verschillende mate van droogte.
We moesten de rivier oversteken. Dat was een breed droog heet grindbed met hoge wallen, waarop weer palmen stonden. Het water dat tussen de tuintjes stroomde, kwam dus niet rechtstreeks uit de rivier.
In Skoura bij de slager vlees gekocht. De slager liep op straat en schoot gauw onder de toonbank door zijn “winkel” in, toen hij ons zag afstappen. De winkel bestaat uit een toonbank, met daarachter een hokje van een paar vierkante meter. Onze slager had maar een stuk vlees vol met vliegen op de toonbank liggen. De rest hing in 2 grote koelingen, die in zijn winkeltje stonden. Voor ons haalde hij een stuk tevoorschijn en sneed en hakte er een stuk af. Daar kregen wij weer een plak van. Wat het was? Rundvlees aan de grootte van het stuk te zien.
Je moet hier niet ontzettend hechten aan hygiëne. Nadat de slager het grote stuk had afgehakt, viel zijn hakmes op de grond. Dat werd opgepakt, even opzij gelegd en daarna weer gebruikt. Het grote stuk dat weer de koeling in moest, werd even op een stoel gelegd (op de zitting lag een grote plastic zak.)
De NKC-groep vertrok vanochtend. Toen we terugkwamen, waren we de enigen op de camping. Paul probeerde vanmiddag het zwembad uit. Koud!
Toen we vanmiddag even bij de receptie zaten om te kijken of er nog appjes waren binnengekomen, kregen we een glaasje (munt)thee aangeboden met iets oliebolachtigs erbij. Ik heb in de keuken staan kijken hoe drie vrouwen bezig waren een paar schalen vol te bakken. Later zat de hele familie buiten op een mat in de schaduw ervan te eten.
Geschreven door Arendien-en-Paul
Geen reacties bij dit reisverslag
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
