Voor de derde dag op rij worden we wakker in een bewolkt Taroudant. In de loop van de dag komt de zon wel weer tevoorschijn, maar vandaag wachten we dat niet af.
Ten zuiden van de Soussvlakte ligt de Anti-Atlas, ook een bergketen en daar gaan we vandaag door.
In het eerste stuk, net de Soussvlakte uit, zien we weer veel hellingen met arganiabomen. De vruchten zijn nog groen. Tussen de bomen schapen en geiten, maar de geiten zitten nog niet in de bomen. In de bermen verschillende bloemen.
In Igherm nemen we de 1805 richting Tata. Dit is een schitterende route. Aan beide kanten van de weg bergen in allerlei kleuren en patronen. Soms bloeiende amandelbomen of palmen als de weg langs een rivierbedding, een grijs lint tussen de mooie kleuren van de bergen, gaat.
We blijven vannacht in Tagmoute op de parkeerplaats van een gite. We zien op de weg van alles voorbij komen. De vrouwen dragen vrolijk gekleurde rokken met een zwarte omslagdoek. Ze lopen langzaam voorbij en als we zwaaien, wordt er teruggezwaaid en klinkt er “bonjour, ça va?”.
Kinderen vragen om een bonbon, stylo of dirham, maar als ze die niet krijgen, spelen ze op de parkeerplaats hun spelletjes.
Achter de camper zijn de tuinen, waar verschillende mensen olijven aan het rapen zijn. Het waait hard, dus er vallen van de bomen.
’s Avonds eten we een heerlijke couscous in de gite. Daarna boven ons een schitterende sterrenhemel, vooral als de straatverlichting uit is gegaan.
Geschreven door Arendien-en-Paul