Moldavische gastvrijheid
Moldavië, Ialoveni
Gisterochtend reden we eerst naar een wasserette. Terwijl de was in de machine zat, vond Paul vlakbij een computerreparatiewinkeltje. De dashcam laadt niet meer op tijdens het rijden. Eerst een ander snoertje geprobeerd, maar het zit waarschijnlijk in de usb-poort. Eigenlijk is Paul op zoek naar een snoertje met een mini HDMI-stekker. In het winkeltje wordt hem verteld dat een HDMI nooit stroom doorgeeft, alleen beeld. Het cameraatje wordt open geschroefd. Een nieuw usb-poortje is niet voorradig, maar bij een collega wel, dus over een goed uur is hij gemaakt.
Als de was droog is, is de camera nog niet terug. We gaan dus eerst maar lunchen (in de camper) en terwijl Paul teruggaat om de camera te halen, ruim ik de was weg.
Dan door naar een grote supermarkt voor boodschappen. Een aantal dingen vinden we niet in de kleine winkeltjes.
Als we de parkeerplaats op zijn gereden, stopt er een wagen naast ons. De auto reed al een tijdje achter ons. De man die uitstapt, begroet ons in het Nederlands. Hij had een tijdje in Nederland gewoond en reed dus achter ons aan om even te praten (in het Engels, want zijn Nederlands is beperkt).
Na de boodschappen rijden we terug naar de parkeerplaats bij de Expo. Aan het eind van de middag (ik ben aan het koken) loopt Paul een stukje de achterliggende wijk in. Er staan een aantal relatief nieuwe woningen en er wordt ook nog gebouwd.
Vanmorgen ontbijten we nog buiten. We zijn goed en wel onderweg als het begint te regenen. Dat doet het af en aan een groot deel van de dag.
We rijden onder langs Chişinău naar het oosten en dan het zuiden. Ergens langs de weg zie ik een bord, dat een bron/watertappunt aangeeft. We rijden een stukje terug. Bij het bord een put. Aan de overkant staat een oude man. Paul vraagt hem naar het water en hij zegt dat het goed drinkwater is.
Ondertussen ben ik in “gesprek” met een mevrouw. Zij geeft aan dat het water niet goed is. Zij brengt een fles met waterleidingwater, dat we kunnen drinken en goed is voor koffie en thee. Als we de fles later openen, komt de rioollucht ons tegemoet. We drinken hem dus maar niet.
Ondertussen zijn Paul en de man al bezig een aantal gieters in de tank te gooien.
Als we verder willen rijden, komt de mevrouw nog een tros druiven (uit de tuin) afgeven.
We rijden naar Sălcuţa, waar we op een pleintje bij de kerk staan. Bij een woning achter ons wordt een barbecue gestookt. Auto’s rijden af en aan en lijken eten te halen.
Naast de camper stopt een auto en een man een jongen stappen uit. Weer worden we begroet in het Nederlands. Ze wonen in Nijmegen. Of we vorig jaar hier ook hebben gestaan? Nee, dit is onze eerste keer in Moldavië. Hebben we iets nodig? Eten? We zijn voorzien. Er is een winkeltje waar we zijn geweest. Later ’s avonds komt ook nog een dochter even groeten. Ze had van haar vader gehoord dat er Nederlanders waren.
We zijn net klaar met eten, als de buurman en buurvrouw (van de BBQ woning) langskomen met een bord met een stuk kaas, wat plakken brood en gesneden ui. We krijgen ook nog een warme pastei (met uien en aardappel) in onze handen gedrukt. Hij werd afgeleverd met een auto.
We proeven alles en zetten het dan maar in de koelkast. Het afgewassen bord brengen we terug met een paar klompjes.
Een half uur later weer de buurman. Nu met een bord met vlees van de barbecue (traditioneel van Moldavië) en stukken komkommer. Ook dit gaat op een paar stukjes na in de koelkast. Over het eten voor morgen hoeven we niet meer na te denken.
Als de was droog is, is de camera nog niet terug. We gaan dus eerst maar lunchen (in de camper) en terwijl Paul teruggaat om de camera te halen, ruim ik de was weg.
Dan door naar een grote supermarkt voor boodschappen. Een aantal dingen vinden we niet in de kleine winkeltjes.
Als we de parkeerplaats op zijn gereden, stopt er een wagen naast ons. De auto reed al een tijdje achter ons. De man die uitstapt, begroet ons in het Nederlands. Hij had een tijdje in Nederland gewoond en reed dus achter ons aan om even te praten (in het Engels, want zijn Nederlands is beperkt).
Na de boodschappen rijden we terug naar de parkeerplaats bij de Expo. Aan het eind van de middag (ik ben aan het koken) loopt Paul een stukje de achterliggende wijk in. Er staan een aantal relatief nieuwe woningen en er wordt ook nog gebouwd.
Vanmorgen ontbijten we nog buiten. We zijn goed en wel onderweg als het begint te regenen. Dat doet het af en aan een groot deel van de dag.
We rijden onder langs Chişinău naar het oosten en dan het zuiden. Ergens langs de weg zie ik een bord, dat een bron/watertappunt aangeeft. We rijden een stukje terug. Bij het bord een put. Aan de overkant staat een oude man. Paul vraagt hem naar het water en hij zegt dat het goed drinkwater is.
Ondertussen ben ik in “gesprek” met een mevrouw. Zij geeft aan dat het water niet goed is. Zij brengt een fles met waterleidingwater, dat we kunnen drinken en goed is voor koffie en thee. Als we de fles later openen, komt de rioollucht ons tegemoet. We drinken hem dus maar niet.
Ondertussen zijn Paul en de man al bezig een aantal gieters in de tank te gooien.
Als we verder willen rijden, komt de mevrouw nog een tros druiven (uit de tuin) afgeven.
We rijden naar Sălcuţa, waar we op een pleintje bij de kerk staan. Bij een woning achter ons wordt een barbecue gestookt. Auto’s rijden af en aan en lijken eten te halen.
Naast de camper stopt een auto en een man een jongen stappen uit. Weer worden we begroet in het Nederlands. Ze wonen in Nijmegen. Of we vorig jaar hier ook hebben gestaan? Nee, dit is onze eerste keer in Moldavië. Hebben we iets nodig? Eten? We zijn voorzien. Er is een winkeltje waar we zijn geweest. Later ’s avonds komt ook nog een dochter even groeten. Ze had van haar vader gehoord dat er Nederlanders waren.
We zijn net klaar met eten, als de buurman en buurvrouw (van de BBQ woning) langskomen met een bord met een stuk kaas, wat plakken brood en gesneden ui. We krijgen ook nog een warme pastei (met uien en aardappel) in onze handen gedrukt. Hij werd afgeleverd met een auto.
We proeven alles en zetten het dan maar in de koelkast. Het afgewassen bord brengen we terug met een paar klompjes.
Een half uur later weer de buurman. Nu met een bord met vlees van de barbecue (traditioneel van Moldavië) en stukken komkommer. Ook dit gaat op een paar stukjes na in de koelkast. Over het eten voor morgen hoeven we niet meer na te denken.
Geschreven door Arendien-en-Paul
Al 2 reacties bij dit reisverslag
Leuk hoor, die gastvrijheid!
Maaike 2024-08-07 19:27:56
Wat een gastvrijheid! Dit geeft toch aan, dat er meer goede dan slechte mensen op de wereld wonen. Helaas hebben de "slechte" het meestal voor het zeggen.
Magda 2024-08-18 16:59:25
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
