Serra da Lousã
Portugal, Ferreira do Zêzere
Elke morgen gaat Paul meteen na het opstaan een kopje koffie drinken. Vanmorgen stak hij daarvoor weer de rivier over. Vanaf de brug zie je het water vallen.
Daarna gaan we via een bergweg weer naar de N2. Op een brug over de Rio Zézere wordt gewerkt en moeten we wachten tot we erover kunnen. Tegen de rots naast de camper een plant.
Bij Vila de Rei komen we weer op onze route. Iets noordelijk van deze plaats zit het geografische middelpunt van Portugal boven op de berg Melriça. We krijgen naast de gewone (inkt) N2-stempel er eentje ingeponst. Daarna krijgen we ook nog een diploma als bewijs dat we hier zijn geweest. Ook weer met stempels en een handtekening van de voorzitter van de gemeenteraad.
Lunchen doen we bij de stuwdam Barragem do Cabril ook weer in de Rio Zézere. Indrukwekkend hoe zo’n dam eruit ziet en dat hij zoveel water kan tegenhouden. Fijn om weer stuwmeren te zien, waar water in staat.
Dan slingeren we de bergen van Serra da Lousã in. Nu zien we grote lappen paars. Heide denken we, maar voor ons een vreemd bloeiseizoen.
We staan nu op de CP van Góis. Langs de Rio Ceira wandelen we naar het dorp. Helaas de paraplu vergeten. We duiken dus maar een paderia in voor een kop koffie/thee en wat lekkers.
In het wapen van het dorp een brug met 3 bogen. Hij is gebouwd in 1533 in opdracht van Don João III en heet dan ook Ponte Real. Op de hoogste boog staan wapenschilden, die niet meer helemaal te herkennen zijn. Het kruis van Christus is dat wel. Paul liep aan het eind van de middag (met paraplu) nog even terug om een foto ervan te maken. We vonden de informatie pas toen we al terug waren bij de camper.
Naast de brug een watermolen, ook beter te zien vanaf de andere kant van het water.
Leuk om te melden is dat er hier ijsvogels zitten. Toen we samen langs de rivier liepen wezen we elkaar al op het heldere water en overhangende takken. Toen Paul later alleen liep, kwam hem er eentje tegemoet over het water. Natuurlijk gaat dat veel te snel voor een foto.
De voorspelling voor de komende dagen is regen. We houden de rest van de N2 dan ook te goed voor een volgende keer en zoeken iets grotere wegen om over naar het noorden te rijden.
Daarna gaan we via een bergweg weer naar de N2. Op een brug over de Rio Zézere wordt gewerkt en moeten we wachten tot we erover kunnen. Tegen de rots naast de camper een plant.
Bij Vila de Rei komen we weer op onze route. Iets noordelijk van deze plaats zit het geografische middelpunt van Portugal boven op de berg Melriça. We krijgen naast de gewone (inkt) N2-stempel er eentje ingeponst. Daarna krijgen we ook nog een diploma als bewijs dat we hier zijn geweest. Ook weer met stempels en een handtekening van de voorzitter van de gemeenteraad.
Lunchen doen we bij de stuwdam Barragem do Cabril ook weer in de Rio Zézere. Indrukwekkend hoe zo’n dam eruit ziet en dat hij zoveel water kan tegenhouden. Fijn om weer stuwmeren te zien, waar water in staat.
Dan slingeren we de bergen van Serra da Lousã in. Nu zien we grote lappen paars. Heide denken we, maar voor ons een vreemd bloeiseizoen.
We staan nu op de CP van Góis. Langs de Rio Ceira wandelen we naar het dorp. Helaas de paraplu vergeten. We duiken dus maar een paderia in voor een kop koffie/thee en wat lekkers.
In het wapen van het dorp een brug met 3 bogen. Hij is gebouwd in 1533 in opdracht van Don João III en heet dan ook Ponte Real. Op de hoogste boog staan wapenschilden, die niet meer helemaal te herkennen zijn. Het kruis van Christus is dat wel. Paul liep aan het eind van de middag (met paraplu) nog even terug om een foto ervan te maken. We vonden de informatie pas toen we al terug waren bij de camper.
Naast de brug een watermolen, ook beter te zien vanaf de andere kant van het water.
Leuk om te melden is dat er hier ijsvogels zitten. Toen we samen langs de rivier liepen wezen we elkaar al op het heldere water en overhangende takken. Toen Paul later alleen liep, kwam hem er eentje tegemoet over het water. Natuurlijk gaat dat veel te snel voor een foto.
De voorspelling voor de komende dagen is regen. We houden de rest van de N2 dan ook te goed voor een volgende keer en zoeken iets grotere wegen om over naar het noorden te rijden.
Geschreven door Arendien-en-Paul
Al 1 reacties bij dit reisverslag
Portugal vind ik ook een enig land. Ik zie veel herkenbaars.
Magda 2024-03-04 18:44:27
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
