Oude grafstenen en een brug
Zweden, Lillhaga
Al rijdend zien we in het dorpje Attmar een wit kerkje met een vreemd dak. Ook hier blijken het weer houten spanen te zijn. De muren zijn van steen. Los van de kerk staat een houten klokkentoren. We zien hier regelmatig dat de klokkentorens niet tegen de kerk aan zijn gebouwd, zoals we bij ons meestal zien. We gaan even kijken. De kerk staat in de steigers en de deur is open. Binnen is het weer zo’n eenvoudige Zweedse kerk met die mooie banken.
Het bijzonderste is buiten, net buiten het hek rond kerk en begraafplaats. Het zijn 2 grafstenen uit ongeveer het jaar 1000 na Christus. Uit de tekst in runenschrift blijkt dat in die tijd het christendom hier al voet aan de grond had gekregen. Er wordt namelijk gesproken over “God en Gods moeder helpe hun zielen”.
De camperplaats die we vonden in Park4night blijkt niet bereikbaar te zijn, dus we wijken uit naar een andere, vlak bij de E4 net ten noorden van Sundsvall.
Vanmorgen liepen we nog even naar het natuurgebied in de delta dat erachter ligt. Om er te komen moeten we over een aantal hangbruggen. Het pad eindigt op een klein strandje.
Nu weer terug naar het westen. Langs de rivier de Ljungan vinden we een camperplek bij de Vikbron, de langste houten brug van Zweden (133 meter). Deze brug werd in 1888 gebouwd door boeren uit het dorp, uit protest tegen de tol op de 500 meter stroomopwaarts liggende tolbrug. De brug wordt nog steeds onderhouden door de bevolking van 3 omliggende dorpen.
Onder langs het water loopt de St.Olavsroute, een pelgrimsroute van Sundsvall naar Trondheim. Olav Haraldson zou dit in 1030 met zijn soldaten hebben gelopen, het land kerstenend en de troon (opnieuw) opeisend. Olav de heilige ligt begraven in de kathedraal van Trondheim. Een van de komende dagen zullen we die zeker bezoeken.
Het bijzonderste is buiten, net buiten het hek rond kerk en begraafplaats. Het zijn 2 grafstenen uit ongeveer het jaar 1000 na Christus. Uit de tekst in runenschrift blijkt dat in die tijd het christendom hier al voet aan de grond had gekregen. Er wordt namelijk gesproken over “God en Gods moeder helpe hun zielen”.
De camperplaats die we vonden in Park4night blijkt niet bereikbaar te zijn, dus we wijken uit naar een andere, vlak bij de E4 net ten noorden van Sundsvall.
Vanmorgen liepen we nog even naar het natuurgebied in de delta dat erachter ligt. Om er te komen moeten we over een aantal hangbruggen. Het pad eindigt op een klein strandje.
Nu weer terug naar het westen. Langs de rivier de Ljungan vinden we een camperplek bij de Vikbron, de langste houten brug van Zweden (133 meter). Deze brug werd in 1888 gebouwd door boeren uit het dorp, uit protest tegen de tol op de 500 meter stroomopwaarts liggende tolbrug. De brug wordt nog steeds onderhouden door de bevolking van 3 omliggende dorpen.
Onder langs het water loopt de St.Olavsroute, een pelgrimsroute van Sundsvall naar Trondheim. Olav Haraldson zou dit in 1030 met zijn soldaten hebben gelopen, het land kerstenend en de troon (opnieuw) opeisend. Olav de heilige ligt begraven in de kathedraal van Trondheim. Een van de komende dagen zullen we die zeker bezoeken.
Geschreven door Arendien-en-Paul
Geen reacties bij dit reisverslag
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
