Vanmorgen was het wat heiig, toen de zon op kwam boven de bergen en het meer. Alhoewel heiig misschien niet het goede woord is. De heiigheid wordt veroorzaakt door stofwolken. Een uur nadat we de tafel hebben afgenomen, ligt er weer zand op. We blijven dus stoffen.
Vandaag reden we verder naar het oosten. Onderweg een paar broodjes, flessen water en eieren gekocht.
In de buurt van El-Kelaâ-M’Gouna drinken we een jus d’orange. Tegenover het restaurant is een hoge rots, van waar je een mooi uitzicht hebt op de omgeving. Erbij een aantal winkeltjes waar rozenproducten (-olie, -extract, -crèmes) worden verkocht. In deze vallei worden rozen geteeld, die in april /mei worden geoogst. We reden een weg die door verschillende dorpen voerde en voor het eerst zagen we de rozenvelden. Vorige keren waarschijnlijk de hoofdweg aangehouden.
Pas na Boumalne Dadès komen we daar weer op.
Het uitzicht is dan wat eentonig: in de verte wat hellingen en daarvoor een droge stenige vlakte met af en toe wat woestijnbegroeiing. Soms kruisen we een rivierbedding of rijden erlangs. Tegen de hellingen aan af en toe een dorp met daaronder een oase.
Toen we stilstonden om te bekijken waar we heen zouden gaan voor vannacht stonden er een aantal jongens bij de camper. Of we een fietspomp hadden, een van hen had een platte band. Paul heeft zijn band opgepompt. Het had weinig zin, want de binnenband scheen af en toe door de buitenband heen. Toen de jongen daarna om iets te snoepen vroeg, vroeg Paul 10 dh voor het oppompen van de band. Jongens helemaal verbaasd.
We rijden door naar Errachidia, waar we nu op een camping staan.
Geschreven door Arendien-en-Paul