Wandeling
Marokko, Aourir
Via het achterhek hekje verlieten we de camping. Nadat we een droge bedding zijn doorgestoken komen we op een wandelpad/ geitenpaadje omhoog naar de zendmast.
Qua beplanting veel kale struiken en veel cactussen. In een aantal cactussen een soort spinnenweb. Een spin ontdekken we niet, maar er hangt wel iets tussen wat ingesponnen is.
We steken nog een keer een rivierbedding door, waar tussen het vuilnis wat groene sprieten opkomen met ertussen wat kleine gele bloempjes. Rivierbeddingen worden vaak gebruikt als vuilnisbelt.
We lopen omhoog naar een dorpje. De weg ernaartoe (beton) wordt vernieuwd. In het dorp wordt ik uitgenodigd om een tuin binnen te komen. In een hoekje staan een paar geiten en schapen. Aan de andere kant een groenteperk. Tegen het huis zit een oudere vrouw argannoten te ontdoen van hun bast.
Een zandpad loopt aan de andere kant van het dorp weer omlaag naar de weg. Ernaast bloeit een (vertakte) graslelie. De eerste die we zien dit jaar.
‘s Middags zitten we in de zon / schaduw te lezen.
Paul heeft een hekel aan fietsen met een helm, vooral voor kleine stukjes. Nadat Wobbie vanmiddag in het dorp is gevallen en met een ambulance naar een ziekenhuis is Agadir is gebracht, moet hij toch ook een helm op voor kleine stukjes. Doet hij het niet, dan krijgt hij op zijn mieter van Ria. Zij heeft meer invloed dan ik. Zowel Wobbie (en Wim) als Ria (en Frank) kennen we van vorige reizen.
Qua beplanting veel kale struiken en veel cactussen. In een aantal cactussen een soort spinnenweb. Een spin ontdekken we niet, maar er hangt wel iets tussen wat ingesponnen is.
We steken nog een keer een rivierbedding door, waar tussen het vuilnis wat groene sprieten opkomen met ertussen wat kleine gele bloempjes. Rivierbeddingen worden vaak gebruikt als vuilnisbelt.
We lopen omhoog naar een dorpje. De weg ernaartoe (beton) wordt vernieuwd. In het dorp wordt ik uitgenodigd om een tuin binnen te komen. In een hoekje staan een paar geiten en schapen. Aan de andere kant een groenteperk. Tegen het huis zit een oudere vrouw argannoten te ontdoen van hun bast.
Een zandpad loopt aan de andere kant van het dorp weer omlaag naar de weg. Ernaast bloeit een (vertakte) graslelie. De eerste die we zien dit jaar.
‘s Middags zitten we in de zon / schaduw te lezen.
Paul heeft een hekel aan fietsen met een helm, vooral voor kleine stukjes. Nadat Wobbie vanmiddag in het dorp is gevallen en met een ambulance naar een ziekenhuis is Agadir is gebracht, moet hij toch ook een helm op voor kleine stukjes. Doet hij het niet, dan krijgt hij op zijn mieter van Ria. Zij heeft meer invloed dan ik. Zowel Wobbie (en Wim) als Ria (en Frank) kennen we van vorige reizen.
Geschreven door Arendien-en-Paul
Al 3 reacties bij dit reisverslag
Ja, die helm is een rot ding, maar die bespaart je eventueel een hoop extra ellende als je een keer valt ... Mooie wandeling en mooie foto's!
Maaike 2025-01-15 11:11:02
De achtergelaten plastic flessen zijn niet van jullie? Of doen ze nog dienst ergens voor?
Maaike 2025-01-15 11:14:00
Ik houd wel van dat ruige en 'stekelige' landschap. Kan me voorstellen, dat je geen helm wilt (zou dat ook hebben), maar ja de wegen daar zijn toch wel hobbeliger dan hier.
Magda 2025-01-20 10:53:05
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
