Naast de weg naar camping Le Jardin in Taroudant staan op een paar plaatsen palmbomen. Ieder jaar worden ze iets dikker. De weg erlangs wordt dus steeds iets smaller.
Bij het uitrijden van Taroudant zien we een koetsje voor de muur van de kasbah staan.
Wat verderop een dame op een elektrische step. Bij het passeren zien we dat ze volledig gesluierd is. Helemaal ingepakt, betekent dus niet dat je geen gebruik maakt van moderne voorzieningen.
Verderop langs de route zien we bij een tankstation een carwash. Paul had gisteren al gezegd dat hij de camper wilde laten wassen als we er een tegen zouden komen.
Beide boxen waren bezet, dus even wachten. Na een kwartiertje kon de wagen naar binnen. Eerst afspuiten, dan insoppen en dan weer afspuiten. Vooral bij het afspuiten van het dak zien we het zand van de afgelopen weken eraf lopen.
Terwijl we staan te kijken, krijgen we een mandarijn van een van de jongens die werkt bij het tankstation. Limoen, noemt hij het. Als ik vertel dat wij mandarijn zeggen, komt hij met een aantal andere woorden voor de vrucht, waaronder mandalien en clementien.
Nadat we bij de Marjane in Agadir wat boodschappen hebben gedaan, rijden we door naar de camping in Aourir. Al bij het rondlopen op zoek naar een plaatsje zien we de eerste bekende. Wij worden niet meteen herkend. Even verderop door iemand anders wel.
Tijdens het koken is de gasfles leeg. Onderweg hebben we op verschillende plekken oranje flessen gezien, maar in de omgeving van Agadir is die kleur niet te krijgen. We kopen dus maar een nieuwe, rood deze keer. Een kleur die in het grootste deel van Marokko in te wisselen is.
In Marokko zijn verschillende kleuren gastanken. Sommigen zijn heel lokaal, andere kleuren zijn in bijna het hele land in te wisselen. De eerste keer koop je een tank + inhoud (±200 dh = ca. €20,-). Een lege tank wissel je in voor een volle voor ongeveer 40dh. In elk geval dat was de prijs vorig jaar.
Geschreven door Arendien-en-Paul