Soukh
Marokko, Asilah
Terwijl Paul zijn dagelijkse shot koffie haalt, hang ik vast de was die gisteren niet droog was geworden weer op. Net voor we gaan ontbijten, gaat het regenen. Was er weer af en een lijn spannen onder de luifel.
Ondertussen is het weer droog, maar de voorspelling is dat het bewolkt blijft en later vanmiddag weer gaat regenen.
We gaan naar de soukh, die erg leuk is. Vooraan de gebruikelijke tweedehands troep. Je zult er maar net iets van nodig hebben. Verder naar achteren groente, fruit en andere levensmiddelen. Levende kippen kunnen na aankoop terplekke worden geslacht. We zitten aan de kust, dus ook een aantal kramen met vis. In de eettentjes aan de rand staat gegrilde vis op het menu.
Wij drinken aan het eind van de markt onze verse jus en zien dat in de kraam ertegenover iets wordt gebakken. Een mevrouw maakte van een soort deeg een platte koek, die eerst door bloem ging en daarna de hete olie in. We proberen het uit op een stuk stokbrood. Het was lekker, maar geen idee wat we aten.
Onderweg naar de soukh zagen we trouwens een postkantoor. Terwijl Paul bij de fietsen bleef, ging ik naar binnen. Er waren 4 wachtenden voor me en het duurde eindeloos voor ik aan de beurt was (ca. 25 minuten). Paul sprak ondertussen met een paar mannen. Liet zich niet verleiden tot kritiek op de Marokkaanse politiek. Wij zijn gasten hier en het niet aan ons om te oordelen over hoe ze het hier doen.
In de loop van de middag verschijnt de bakker weer op de camping. Op zijn hoofd een grote schaal met allerlei koekjes. We willen wel een paar. Een doos vol is 100 MAD. We krijgen een paar om te proeven en als de doos vol is, nog eentje. Hij vertelt dat de koekjes worden gebakken door zijn vrouw. Dat geloven me dan maar.
Ondertussen is het weer droog, maar de voorspelling is dat het bewolkt blijft en later vanmiddag weer gaat regenen.
We gaan naar de soukh, die erg leuk is. Vooraan de gebruikelijke tweedehands troep. Je zult er maar net iets van nodig hebben. Verder naar achteren groente, fruit en andere levensmiddelen. Levende kippen kunnen na aankoop terplekke worden geslacht. We zitten aan de kust, dus ook een aantal kramen met vis. In de eettentjes aan de rand staat gegrilde vis op het menu.
Wij drinken aan het eind van de markt onze verse jus en zien dat in de kraam ertegenover iets wordt gebakken. Een mevrouw maakte van een soort deeg een platte koek, die eerst door bloem ging en daarna de hete olie in. We proberen het uit op een stuk stokbrood. Het was lekker, maar geen idee wat we aten.
Onderweg naar de soukh zagen we trouwens een postkantoor. Terwijl Paul bij de fietsen bleef, ging ik naar binnen. Er waren 4 wachtenden voor me en het duurde eindeloos voor ik aan de beurt was (ca. 25 minuten). Paul sprak ondertussen met een paar mannen. Liet zich niet verleiden tot kritiek op de Marokkaanse politiek. Wij zijn gasten hier en het niet aan ons om te oordelen over hoe ze het hier doen.
In de loop van de middag verschijnt de bakker weer op de camping. Op zijn hoofd een grote schaal met allerlei koekjes. We willen wel een paar. Een doos vol is 100 MAD. We krijgen een paar om te proeven en als de doos vol is, nog eentje. Hij vertelt dat de koekjes worden gebakken door zijn vrouw. Dat geloven me dan maar.
Geschreven door Arendien-en-Paul
Geen reacties bij dit reisverslag
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
