Nog een kerkje
Zweden, Säffle
Gisteren in Ekshärad spraken we een vrouw, die vertelde over het kerkje van Fröskog. Zij liet ons wat foto’s zien op haar telefoon. Vandaag komen we er in de buurt, dus rijden we erheen.
De bouw van deze kerk startte in 1729. De vorige brandde het jaar ervoor af.
Ook dit is een kerk die helemaal is bedekt met roodgeverfde eiken spanen, waarvan de meeste nog origineel zijn.
In de hal hangt het officiële bewijs van de wijding van de kerk. Opgesteld in naam van de toemalige koning. Kerk en staat waren nog niet gescheiden en de koning was ook hoofd van de kerk.
De stijl van het interieur wordt boerenbarok genoemd. Deze stijl is typerend voor de 18e eeuw in Dalsland.
Op het plafond schilderingen met bijbelverhalen.
De preekstoel en het altaarstuk zijn van dezelfde beeldhouwer/houtsnijder (Nils Falk). Zowel de schilder als de beeldhouwer hebben gewerkt voor meerdere kerken in de buurt.
Op het altaar een 10e- of 11e-eeuws crucifix uit Limoges. Het oudste object in de kerk.
De banken zijn afgesloten met versierde deurtjes, waarvan de voorste twee afwijken van de rest. (Duurdere plaatsen of voor belangrijkere mensen?)
Op het doopvont een geborduurd kleedje “laat de kinderen tot mij komen” uit 1952.
Op het kerkhof ook hier weer een aantal smeedijzeren grafzerken. Duidelijk geen kruis, maar ook minder duidelijk een levensboom. Op de vlaggetjes staan de geboorte- en sterfdata.
We rijden door langs het Vänern, waar we vanaf de weg niets van zien.
In Trollhätan laten we weer een gastank vullen. Hij was verbazend snel leeg, in aanmerking genomen dat we een week op stroom hebben gestaan in Östersund.
Daarna vinden we een plekje bij de roeivereniging van Lilla Edet.
’s Avonds komt een plaatselijke boer een paar tanken water halen. Paul helpt hem zoeken naar de beste plek om de slang in het water te hangen.
De bouw van deze kerk startte in 1729. De vorige brandde het jaar ervoor af.
Ook dit is een kerk die helemaal is bedekt met roodgeverfde eiken spanen, waarvan de meeste nog origineel zijn.
In de hal hangt het officiële bewijs van de wijding van de kerk. Opgesteld in naam van de toemalige koning. Kerk en staat waren nog niet gescheiden en de koning was ook hoofd van de kerk.
De stijl van het interieur wordt boerenbarok genoemd. Deze stijl is typerend voor de 18e eeuw in Dalsland.
Op het plafond schilderingen met bijbelverhalen.
De preekstoel en het altaarstuk zijn van dezelfde beeldhouwer/houtsnijder (Nils Falk). Zowel de schilder als de beeldhouwer hebben gewerkt voor meerdere kerken in de buurt.
Op het altaar een 10e- of 11e-eeuws crucifix uit Limoges. Het oudste object in de kerk.
De banken zijn afgesloten met versierde deurtjes, waarvan de voorste twee afwijken van de rest. (Duurdere plaatsen of voor belangrijkere mensen?)
Op het doopvont een geborduurd kleedje “laat de kinderen tot mij komen” uit 1952.
Op het kerkhof ook hier weer een aantal smeedijzeren grafzerken. Duidelijk geen kruis, maar ook minder duidelijk een levensboom. Op de vlaggetjes staan de geboorte- en sterfdata.
We rijden door langs het Vänern, waar we vanaf de weg niets van zien.
In Trollhätan laten we weer een gastank vullen. Hij was verbazend snel leeg, in aanmerking genomen dat we een week op stroom hebben gestaan in Östersund.
Daarna vinden we een plekje bij de roeivereniging van Lilla Edet.
’s Avonds komt een plaatselijke boer een paar tanken water halen. Paul helpt hem zoeken naar de beste plek om de slang in het water te hangen.
Geschreven door Arendien-en-Paul
Geen reacties bij dit reisverslag
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
