Overnachten op historische grond
Zweden, Uppsala County
Voor we bij die historische grond kwamen, bezochten we een ander interessant gebied: De voormalige zilvermijn in Sala. Al in de 16e eeuw werd hier zilver gedolven. Vanaf 1622 werd er gewerkt met verticale schachten, waarop horizontale gangen op diverse dieptes uitkomen.
In de 19e eeuw werden er liftgebouwen geplaatst op de schachten.
Het vakantieseizoen is afgelopen, dus de mijn zelf was niet meer toegankelijk. Wel konden we rondwandelen over het terrein met de oude liftschachten. Af en toe konden we een blik omlaag werpen naar een stuk schacht dat open lag. Opvallend een klokkentoren met een werkend uurwerk uit 1581. Om 6 uur ’s ochtends luidde de klok om de mijnwerkers op te roepen voor het ochtendgebed, voor ze naar beneden gingen.
Daarna gingen we naar Anundshögen, de historische grond waar ik mee begon. Anundshögen is de grootste grafheuvel van Zweden: 9 meter hoog met een doorsnee van 64-68 meter, gedateerd in de late ijzertijd (500 – 900 AD). Er moeten belangrijke mensen zijn begraven, misschien zelfs meerdere koningen. Rondom nog meer kleinere grafheuvels en een aantal steenschepen, zoals we er eentje zagen aan de zuidkust van Skåne. Hier waren het er 5. In de Middeleeuwen zijn de stenen omgegooid. (Werden ze met de opkomst van het Christendom gezien als heidense heiligdommen?) Vier van de vijf zijn ondertussen gerestaureerd. De grootste (tegen de grafheuvel aan) is 53 x 16 m. In de omgeving van de stenen werden verbrande botten en aardewerk scherven gevonden.
Langs de Eriksgata, de weg die een nieuw gekozen koning aflegde door zijn rijk, staat een runensteen. De tekst op de steen verteld dat degene die de steen neerzette (en liet bewerken) ook de weg, gemarkeerd met monolithen, liet aanleggen.
In de middeleeuwen werden er op de heuvel of in een van de “schepen” algemene vergaderingen gehouden, waarin belangrijke zaken werden besproken. Misschien werd er ook recht gesproken.
Uit onderzoek is gebleken dat de grafheuvel is gebouwd op overblijfselen van een eerdere nederzetting. Zelfs vanuit de bronstijd (ca. 500 vC) werden houten constructies gevonden.
Vanmorgen verder naar het zuiden. Via Västerås, Norrköping en Söderköping naar de (schier)eilanden van de Sankta Anna scherenkust.
We staan bij het Edgards på Lagnö. Edgard Lagnströms voormalige huis (nu in de zomer een informatiecentrum van S:t Anna skärgård), is gebouwd door zijn grootouders in 1918. In de zestiger jaren was het de telefooncentrale van het eilandgebied. De inrichting is nog zoals hij was in de tijd dat Edgard er woonde. We konden door de ramen gluren.
Tussen het huis en de zee een klein natuurgebied.
In de 19e eeuw werden er liftgebouwen geplaatst op de schachten.
Het vakantieseizoen is afgelopen, dus de mijn zelf was niet meer toegankelijk. Wel konden we rondwandelen over het terrein met de oude liftschachten. Af en toe konden we een blik omlaag werpen naar een stuk schacht dat open lag. Opvallend een klokkentoren met een werkend uurwerk uit 1581. Om 6 uur ’s ochtends luidde de klok om de mijnwerkers op te roepen voor het ochtendgebed, voor ze naar beneden gingen.
Daarna gingen we naar Anundshögen, de historische grond waar ik mee begon. Anundshögen is de grootste grafheuvel van Zweden: 9 meter hoog met een doorsnee van 64-68 meter, gedateerd in de late ijzertijd (500 – 900 AD). Er moeten belangrijke mensen zijn begraven, misschien zelfs meerdere koningen. Rondom nog meer kleinere grafheuvels en een aantal steenschepen, zoals we er eentje zagen aan de zuidkust van Skåne. Hier waren het er 5. In de Middeleeuwen zijn de stenen omgegooid. (Werden ze met de opkomst van het Christendom gezien als heidense heiligdommen?) Vier van de vijf zijn ondertussen gerestaureerd. De grootste (tegen de grafheuvel aan) is 53 x 16 m. In de omgeving van de stenen werden verbrande botten en aardewerk scherven gevonden.
Langs de Eriksgata, de weg die een nieuw gekozen koning aflegde door zijn rijk, staat een runensteen. De tekst op de steen verteld dat degene die de steen neerzette (en liet bewerken) ook de weg, gemarkeerd met monolithen, liet aanleggen.
In de middeleeuwen werden er op de heuvel of in een van de “schepen” algemene vergaderingen gehouden, waarin belangrijke zaken werden besproken. Misschien werd er ook recht gesproken.
Uit onderzoek is gebleken dat de grafheuvel is gebouwd op overblijfselen van een eerdere nederzetting. Zelfs vanuit de bronstijd (ca. 500 vC) werden houten constructies gevonden.
Vanmorgen verder naar het zuiden. Via Västerås, Norrköping en Söderköping naar de (schier)eilanden van de Sankta Anna scherenkust.
We staan bij het Edgards på Lagnö. Edgard Lagnströms voormalige huis (nu in de zomer een informatiecentrum van S:t Anna skärgård), is gebouwd door zijn grootouders in 1918. In de zestiger jaren was het de telefooncentrale van het eilandgebied. De inrichting is nog zoals hij was in de tijd dat Edgard er woonde. We konden door de ramen gluren.
Tussen het huis en de zee een klein natuurgebied.
Geschreven door Arendien-en-Paul
Al 1 reacties bij dit reisverslag
Mooi die grafheuvels. beetje groter als op de hei bij Laren. goede rijs verder Maarten Trudy.
Maarten 2021-09-16 16:51:51
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
