Vanmorgen de tweede tolbrug over. Nadat de Bizz piepte, moesten we stoppen voor een paspoortcontrole van de Zweedse douane.
We reden door naar Ystad, een havenstadje aan de Oostzee, waar we een tijdje rondwandelden. Veel vakwerkhuizen in het centrum, maar wel weer anders dan die we de afgelopen maanden in Duitsland zagen. De St. Maria kerk (13e eeuws) was open. We liepen er doorheen. Pas bij het verlaten van de kerk zagen we de folder. Toen we die vanavond bekeken, zagen we dat we een aantal opvallende details hadden gemist. Zoals de speciale banken voor vrouwen die net waren bevallen. Mijn schoonmoeder vertelde er ook over: na een bevalling moest ze een aantal keren rond het altaar lopen en de zegen van de priester ontvangen. Pas dan was ze niet meer onrein en mocht ze weer ter communie.
Hier moesten vrouwen in speciale banken zitten, niet tussen de overige (reine) kerkgangers. Vrouwen met een pasgeboren zoontje tot 40 dagen na de bevalling, kreeg ze een dochtertje dan moest ze 80 dagen wachten op de zegening van de priester.
Wat we wel zagen, was de doopkapel met boven het altaar het middenstuk van een 15e eeuws drieluik. De lege plaats in het midden was waarschijnlijk vroeger de plaats van het tabernakel (de plek van de geconsacreerde hostie).
Verderop in de kerk een aantal fresco’s met in het midden st Dorothea. De preekstoel (1626) wordt gedragen door Moses, die het gezicht heeft van de beeldhouwer, die het geheel maakte.
Opvallend is een aantal epitafen aan de muren: het zijn herinneringsborden van notabelen (burgemeesters) van de stad. Naast een afbeelding van de te herinneren persoon en zijn gezin soms ook nog een Bijbelse afbeelding.
Na Ystad rijden we langs de kust naar het oosten. We blijven staan op een parkeerplaats langs het militaire oefenterrein Kabusa (tot 23 augustus open voor publiek). Als we op het terrein omhoog lopen (we zijn in Skåne en het landschap is hier golvend), kunnen we ver weg kijken. Aan de zuidkant de zee en naar het noorden op de heuvels akkers, weilanden, boerderijen en dorpjes.
Lopend over het terrein herinneren we ons dat Wallander (rechercheur, bedacht door Hennes Mankell) een keer in de mist is neergeschoten op een schietterrein. Hier dus, tenzij er in de buurt van Ystad nog een ander militair schietterrein is.
Geschreven door Arendien-en-Paul