Stifskirche Bücken
Duitsland, Bücken
Gisteren hebben we wat rond de camper geklooid – Volgers op de hoogte gebracht van de afgelopen dagen; watertank gevuld; krant gelezen etc.
Aan het begin van de avond een mooie onweersbui, met weinig onweer erin.
Vanmorgen stopten we na een paar kilometer in Bücken bij de abdijkerk.
De abdij werd in 882 gesticht in opdracht van de aartsbisschop van Bremen. Monniken trokken het land in (voornamelijk bos, hei en veen) om die abdij te bouwen. De legende vertelt dat de abdij moest worden gebouwd op de plaats waar de ezel, die hen vervoerde, zou knielen. Op het marktplein staat het monument dat aan dit verhaal herinnerd.
De oorspronkelijk houten kerk werd in ca. 1050 vervangen door een kleine stenen kerk. In de loop der jaren werden er delen bijgebouwd. Na de reformatie verviel de kerk gedeeltelijk tot ruïne. Vanaf 1863 is men gaan restaureren.
Het is nu een prachtige romaanse kerk met twee torens en daardoor van ver te herkennen.
In de kerk een mooi Triomfkruis (13e eeuws), naast natuurlijk een altaar, glas-in-loodramen en muurschilderingen.
Bijzonder is de kruiswegstatie, gemaakt tijdens de overgang van de 20ste naar de 21ste eeuw, door Holger Hirndorf uit Warpe. Als afsluiting van de restauratie van de kerktorens van 1997/1998 zijn de verweerde koperen dakplaten hiervoor gebruikt. Op iedere plaat is zowel een fase van de vernieuwing van het torendak (van afhalen van de platen tot vernieuwing van het koper) te zien als ook een deel van het kruiswegverhaal tot en met de opstanding.
Dan rijden we verder langs de Wezer. We staan nu bij de Kano-vereniging Hameln, in Hameln uiteraard. Morgen maar eens op zoek naar de Rattenvanger.
Hans merkt op dat hij ons gewone mandkapjes ziet dragen en geen FFP2-maskers. Voor zover wij weten is het in Duitsland inderdaad regel om een medicinaal masker te dragen en dat kan per deelstaat verschillen. We hebben dan ook een doosje gekocht en ik heb er standaard 2 in mijn tas. Kijkend naar de Duitsers zien we sommigen de FFP2-maskers dragen en anderen gewone. Waarvan een groot deel ze onder de kin heeft hangen of om de arm. Pas als men ergens binnengaat, gaan ze voor mond (en soms ook neus).
Aan het begin van de avond een mooie onweersbui, met weinig onweer erin.
Vanmorgen stopten we na een paar kilometer in Bücken bij de abdijkerk.
De abdij werd in 882 gesticht in opdracht van de aartsbisschop van Bremen. Monniken trokken het land in (voornamelijk bos, hei en veen) om die abdij te bouwen. De legende vertelt dat de abdij moest worden gebouwd op de plaats waar de ezel, die hen vervoerde, zou knielen. Op het marktplein staat het monument dat aan dit verhaal herinnerd.
De oorspronkelijk houten kerk werd in ca. 1050 vervangen door een kleine stenen kerk. In de loop der jaren werden er delen bijgebouwd. Na de reformatie verviel de kerk gedeeltelijk tot ruïne. Vanaf 1863 is men gaan restaureren.
Het is nu een prachtige romaanse kerk met twee torens en daardoor van ver te herkennen.
In de kerk een mooi Triomfkruis (13e eeuws), naast natuurlijk een altaar, glas-in-loodramen en muurschilderingen.
Bijzonder is de kruiswegstatie, gemaakt tijdens de overgang van de 20ste naar de 21ste eeuw, door Holger Hirndorf uit Warpe. Als afsluiting van de restauratie van de kerktorens van 1997/1998 zijn de verweerde koperen dakplaten hiervoor gebruikt. Op iedere plaat is zowel een fase van de vernieuwing van het torendak (van afhalen van de platen tot vernieuwing van het koper) te zien als ook een deel van het kruiswegverhaal tot en met de opstanding.
Dan rijden we verder langs de Wezer. We staan nu bij de Kano-vereniging Hameln, in Hameln uiteraard. Morgen maar eens op zoek naar de Rattenvanger.
Hans merkt op dat hij ons gewone mandkapjes ziet dragen en geen FFP2-maskers. Voor zover wij weten is het in Duitsland inderdaad regel om een medicinaal masker te dragen en dat kan per deelstaat verschillen. We hebben dan ook een doosje gekocht en ik heb er standaard 2 in mijn tas. Kijkend naar de Duitsers zien we sommigen de FFP2-maskers dragen en anderen gewone. Waarvan een groot deel ze onder de kin heeft hangen of om de arm. Pas als men ergens binnengaat, gaan ze voor mond (en soms ook neus).
Geschreven door Arendien-en-Paul
Al 1 reacties bij dit reisverslag
Ben verbaasd dat jullie zoveel weten of hebben jullie een uitgebreide collectie brochures of gaan jullie naar de plaatselijke VVV voor informatie,hoe dan ook over ieder dorpje en gehucht weten jullie ons een verhaal te vertellen met altijd mooie foto's erbij.Het valt mij vaak op dat veel mensen kijken zonder iets te zien en dat terwijl er om ons heen zoveel te zien is.
Ineke 2021-07-06 22:56:28
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
