Grafschriften
Nederland, Loppersum
Van Appingedam rijden we naar Leermens, een wierdendorp met een 11e eeuwse kerk. Een wierde is de Groninger variant van wat in Friesland een terp heet, dus een verhoogde plek in laag land. Het dorp erop was dan beter beschermd tegen het hoge water van de zee.
De kerk (Donatuskerk) was open en dus kijken we even binnen. Het is een heel eenvoudig kerkje met een aantal opvallende details, zoals een Piscina. Geen zwembad, maar een nis in de koormuur met een open afvoer naar buiten. Met water uit het hangende keteltje werden de handen ritueel gewassen en werden de (geconsacreerde) hostieresten weggespoeld. Dit heilige water liep dan buiten over het (gewijde) kerkhof, waarmee ook de doden nog deelnamen aan het sacrament. Letterlijk “Gods water over Gods akker laten lopen”.
Een deel van de scheiding tussen koor en schip, een oxaal (zangtribune) is ook nog aanwezig.
Aan de noordkant van de kerk vinden we hagioscopen met knielnissen aan de buitenkant. De bedoeling ervan was dat ook mensen die niet de kerk in mochten (lepralijders bijvoorbeeld) toch de mis konden volgen via een klein venstertje . De vensters worden dan ook wel leprozenvensters genoemd.
Op het kerkhof oude grafstenen met aan de ene kant de naam van de overledene en aan de andere kant bijzondere grafteksten / grafpoëzie. Uiteraard werden deze stenen alleen opgesteld voor welgestelde dames en heren, maar of je een steen of een houten paal kreeg, voer voor de wormen werd iedereen.
Na een bezoekje aan het vroegere woonhuis van vrienden / buren net achter een van de dijken, togen we naar de camping van Pieterburen. De zon kwam erbij en we konden nog even buiten zitten.
De kerk (Donatuskerk) was open en dus kijken we even binnen. Het is een heel eenvoudig kerkje met een aantal opvallende details, zoals een Piscina. Geen zwembad, maar een nis in de koormuur met een open afvoer naar buiten. Met water uit het hangende keteltje werden de handen ritueel gewassen en werden de (geconsacreerde) hostieresten weggespoeld. Dit heilige water liep dan buiten over het (gewijde) kerkhof, waarmee ook de doden nog deelnamen aan het sacrament. Letterlijk “Gods water over Gods akker laten lopen”.
Een deel van de scheiding tussen koor en schip, een oxaal (zangtribune) is ook nog aanwezig.
Aan de noordkant van de kerk vinden we hagioscopen met knielnissen aan de buitenkant. De bedoeling ervan was dat ook mensen die niet de kerk in mochten (lepralijders bijvoorbeeld) toch de mis konden volgen via een klein venstertje . De vensters worden dan ook wel leprozenvensters genoemd.
Op het kerkhof oude grafstenen met aan de ene kant de naam van de overledene en aan de andere kant bijzondere grafteksten / grafpoëzie. Uiteraard werden deze stenen alleen opgesteld voor welgestelde dames en heren, maar of je een steen of een houten paal kreeg, voer voor de wormen werd iedereen.
Na een bezoekje aan het vroegere woonhuis van vrienden / buren net achter een van de dijken, togen we naar de camping van Pieterburen. De zon kwam erbij en we konden nog even buiten zitten.
Geschreven door Arendien-en-Paul
Geen reacties bij dit reisverslag
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
