Merhaba, bienvenue, welkom
Marokko, Tazenakht
Lieve had voor ons een route uitgestippeld over witte weggetjes, dwars door de bergen. Navraag bij een tankstation leerde ons dat die route voor ons niet te rijden was (piste voor 4x4). We namen dus maar de N10. Ook een route met mooie uitzichten. In de verte de toppen van de Hoge Atlas, met heel af en toe een klein randje sneeuw. De rivieren waar we over en doorheen gaan, staan bijna allemaal droog. Voor de mensen hier is het te hopen dat er nog wat neerslag komt deze winter, anders zal er weinig groeien dit jaar.
Onderweg stoppen bij een uitkijkpunt, waar natuurlijk ook een klein winkeltje is met fossielen en andere souvenirs. Terwijl wij er stonden, reden er een paar campers voorbij. Toeristen stoppen zelden, volgens de verkopers. (Zal toch wel af en toe, anders blijf je toch geen winkeltje open houden). Ik kocht een kettinkje: onyx en agaat(volgens de verkoper), met een drukknoop als sluiting.
Als we wat later in een dorpje stoppen om brood te kopen, word ik in het (half) Nederlands verwelkomt als ik uitstap. Jus d’orange kan natuurlijk worden geregeld. De uitbater van een caféetje rent naar de groenteman aan de overkant om een zak sinaasappels te halen. Een andere dorpsbewoner komt even het terras op voor een praatje. We worden welkom geheten. Dit is Berberland en de tuinen zijn mooi nu (bloeiende amandel en eucalyptus).
We hebben het idee dat collega camperaars hier zelden stoppen. Men is zo enthousiast dat wij er zijn.
Lunchen doen we aan de oever van een riviertje, waar zowaar nog wat water in staat.
Daarna rijden we door naar de camping in Ouarzazate, waar we in goed Nederlands worden ontvangen.
Aan het eind van de middag wandelen we nog even de woonwijk in de buurt van de camping in. Vrouwen zitten op straat in groepjes te kletsen, kinderen spelen. De mannen zien we bij de koffiehuizen.
Onderweg stoppen bij een uitkijkpunt, waar natuurlijk ook een klein winkeltje is met fossielen en andere souvenirs. Terwijl wij er stonden, reden er een paar campers voorbij. Toeristen stoppen zelden, volgens de verkopers. (Zal toch wel af en toe, anders blijf je toch geen winkeltje open houden). Ik kocht een kettinkje: onyx en agaat(volgens de verkoper), met een drukknoop als sluiting.
Als we wat later in een dorpje stoppen om brood te kopen, word ik in het (half) Nederlands verwelkomt als ik uitstap. Jus d’orange kan natuurlijk worden geregeld. De uitbater van een caféetje rent naar de groenteman aan de overkant om een zak sinaasappels te halen. Een andere dorpsbewoner komt even het terras op voor een praatje. We worden welkom geheten. Dit is Berberland en de tuinen zijn mooi nu (bloeiende amandel en eucalyptus).
We hebben het idee dat collega camperaars hier zelden stoppen. Men is zo enthousiast dat wij er zijn.
Lunchen doen we aan de oever van een riviertje, waar zowaar nog wat water in staat.
Daarna rijden we door naar de camping in Ouarzazate, waar we in goed Nederlands worden ontvangen.
Aan het eind van de middag wandelen we nog even de woonwijk in de buurt van de camping in. Vrouwen zitten op straat in groepjes te kletsen, kinderen spelen. De mannen zien we bij de koffiehuizen.
Geschreven door Arendien-en-Paul
Geen reacties bij dit reisverslag
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
