Gisteren reden we met af en toe zon naar Safi. We stonden goed en wel op de camping Municipal toen het begon te regenen, een paar flinke buien.
Vanmorgen reden we (weer tijdens een bui) op de fiets naar het centrum. Eerst maar naar het Nationaal Keramiek Museum, dat is overdekt. We kwamen bij de oude citadel (of Kechla), in de 12e eeuw gebouwd en in de 16e eeuw ingenomen en verbouwd door de Portugezen. Het wapenschild van koning Emmanuel I is te zien op een van de muren. Bij de poort een paar Hollandse kanonnen (12e eeuws? Er staan er getallen op die wij voor jaartallen aanzien 1107 en 1120).
Binnen de Kechla een moskee, tuinen en woonruimte van de sultan. In de tuin van de Kechla een paar 500 jr oude bomen. Ze werden gebruikt tegen insecten en in de naam kwam Brasil voor.
De ruimten in huis van de Sultan hebben prachtige deuren en plafonds, zoals we vaker zien in paleizen.
We werden (door de bewaker toen er niemand keek) uitgenodigd om naar het dakterras te gaan om uit te kijken over Safi. Ook boven weer kanonnen, ijzeren (dus Portugees), de Hollandse kanonnen waren van brons.
Het Keramiek museum blijkt verplaatst (500 m verderop). Met behulp van een bewaker werden onze fietsen een trap opgetild, zodat we ze ergens achter in het park overdekt konden stallen.
In het Keramiek museum aardewerk vanaf de prehistorie tot nu. In de vitrines is het keramiek geordend op productiegebied. (Rif, Tamegroute, Fez, Safi). Van Safi is er ook hedendaags werk te zien, gemaakt door bekende kunstenaars.
Na het museum gingen we naar de Pottenbakkersberg. Hier zagen we alle stadia van de productie van keramiek: draaien, verven, biscuitbakken, decoreren, afdekglazuur en afbakken.
Uiteraard proberen ze je daarna in de winkel van de coöperatie wat tegen een veel te hoge prijs te laten kopen. We kregen iets mee voor 1/5e van de oorspronkelijke vraagprijs.
’s Middags ging de zon schijnen en namen we een lekker warme douche.
Geschreven door Arendien-en-Paul