Sidi Ifni
Marokko, Guelmim
Via de Marjane in Guelmim reden we gisteren naar de kust. Sidi Ifni was het doel. Onderweg hellingen vol cactussen, ook arganiabomen met vruchten, die soms al geel worden.
We staan op de camping municipal, die behoorlijk vol staat met (longstay) Fransen.
Vanmorgen wandelden we het dorp in: staan kijken hoe er hier een zebra wordt geverfd. Vier man zijn er aan het werk. Eén persoon geeft aanwijzingen en doet het voor. Hij is de enige wiens kleren onder de verfvlekken zitten. Af en toe komt er ook nog een vrouw bijstaan. Al kijkend verzinnen we er een heel verhaal bij.
Verderop in het dorp muurschilderingen, een bankje met tegeltjes (uit de Spaanse tijd?) en een vuurtoren. We hebben iets met vuurtorens sinds dat museum in Schotland.
Bij de slager hangt versgeslachte dromedaris.
Vanmiddag fietsen we naar de haven. Jammer genoeg alleen toegankelijk voor mensen die er werken. We moeten dus van veraf kijken naar bootjes die naar binnen varen.
Op de terugweg rijdt Paul een lekke band. Terug op de camping de band plakken, maar er zitten zoveel gaatjes dat het niet lukt om hem weer heel te krijgen. Zelfs niet met stukjes geknipt uit een oude fietsband, die hij bij een fietsenmaker ritselde. Helaas hebben we geen reservebinnenbanden meegenomen.
Ik kook ondertussen wat sinaasappeljam. Nog niet eerder gedaan, dus over een paar dagen weten we of dat voor herhaling vatbaar is.
We staan op de camping municipal, die behoorlijk vol staat met (longstay) Fransen.
Vanmorgen wandelden we het dorp in: staan kijken hoe er hier een zebra wordt geverfd. Vier man zijn er aan het werk. Eén persoon geeft aanwijzingen en doet het voor. Hij is de enige wiens kleren onder de verfvlekken zitten. Af en toe komt er ook nog een vrouw bijstaan. Al kijkend verzinnen we er een heel verhaal bij.
Verderop in het dorp muurschilderingen, een bankje met tegeltjes (uit de Spaanse tijd?) en een vuurtoren. We hebben iets met vuurtorens sinds dat museum in Schotland.
Bij de slager hangt versgeslachte dromedaris.
Vanmiddag fietsen we naar de haven. Jammer genoeg alleen toegankelijk voor mensen die er werken. We moeten dus van veraf kijken naar bootjes die naar binnen varen.
Op de terugweg rijdt Paul een lekke band. Terug op de camping de band plakken, maar er zitten zoveel gaatjes dat het niet lukt om hem weer heel te krijgen. Zelfs niet met stukjes geknipt uit een oude fietsband, die hij bij een fietsenmaker ritselde. Helaas hebben we geen reservebinnenbanden meegenomen.
Ik kook ondertussen wat sinaasappeljam. Nog niet eerder gedaan, dus over een paar dagen weten we of dat voor herhaling vatbaar is.
Geschreven door Arendien-en-Paul
Geen reacties bij dit reisverslag
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
