Nu we de nieuwe weg helemaal hebben gereden, begrijpen we nog beter hoe afgelegen en geïsoleerd Kelmend was. Het ligt echt achter de bergen. Om er uit te komen moet je dus de bergen over. Nu via een mooie weg met schitterende uitzichten. Langs de diepste afgronden een hoge vangrail, die zelfs nog helemaal heel is. Van Poolse toeristen (4x4-rijders) hoorden we dat je 5 jaar geleden alleen nog maar met een 4x4 in Selca kon komen. Voor hen was dat toen een schitterende weg.
De Albanezen zijn bezig dit gebied toegankelijk te maken voor toeristen (met behulp van de EU). Langs de weg worden parkeerplaatsen aangelegd met informatieborden over de geschiedenis van dit deel van het land, aanwijzingen voor welke activiteiten waar kunnen worden gedaan en beschrijvingen van interessante plekken.
Een paar jaar geleden reden wij in Roemenië de Transfagarasan, door Top Gear gekozen als “mooiste weg van Europa”. De K20 zou nu ook een goede kandidaat er voor zijn. Vooral aan het eind (komend vanuit het noorden) een aantal spectaculaire haarspelden. 5-6 lagen boven elkaar.
Daarna kom je op een hoogvlakte en dan daal je af naar de laagvlakte met het meer van Shkodër.
(De grens met Montenegro loopt er dwars doorheen.)
Een weg is hier trouwens niet alleen voor auto’s en/of personen. Ook dieren gebruiken de weg: koeien om langs de weg lopend een wei of de stal te bereiken, geiten en schapen grazen in de berm boven de weg en lopen dan ook over de weg. We zagen zelfs een ezel lekker liggen zonnen op de weg.
We zijn nu op een camping aan de zuidkant van Shkodër. We moesten dus de hele stad door: vooral het laatste stuk is een permanente verkeersopstopping, waar bij rotondes politieagenten het verkeer regelen.
Geschreven door Arendien-en-Paul