Gisteren fietsten we het dorp Castro Verde in. We hadden donderdag een stukje van het centrum gezien en gingen nu wat verder kijken. Bij de VVV was ons, bij het aanwijzen van de highlights van het dorp, verteld dat er aan de andere kant van het dorp een molen was. Nou gaat ons hart niet meteen veel sneller kloppen bij het woord molen, maar deze was wel leuk.
Wij zijn gewend dat een molen 4 wieken heeft. Deze heeft er op het eerste gezicht 8. Net toen wij er waren ging een man de molen aan het werk zetten. De kap was net op de wind gedraaid. Toen de zeilen werden uitgerold, zagen we dat die tussen de voorste en de achterse “wieken” werden gespannen. In het verlengde van de spanlijn (schoot zou je zeggen bij het zeilen), zitten gekke aardewerken potjes vastgemaakt op een lijn, net als op de achterste wieken. Toen de molen draaide hoorde je ze fluiten.
Het mechanisme in molens hier is heel basic. Bovenin de molen verdween het graan tussen de molenstenen. Met extra gewichten werd de druk verhoogd om fijner meel te krijgen. Via een zeef, een etage lager, kwam het gezeefde meel uiteindelijk beneden in de molen in een zak.
’s Middags nog een keer genoten van de zon.
De voorspellingen zijn dat het hier vanaf maandag 2 weken lang gaat regenen en de temperatuur loopt flink terug. Dat wil zeggen buienkansen tussen 50 en 90 %, en zonkans minder dan 40%. We verlaten dus morgen Portugal en gaan richting Noord Spanje. Niet dat het weer daar beter is, maar over een week of twee willen we thuis zijn, dus eerst hier een week in de regen zitten en dan een week met regen rijden, heeft niet zoveel zin. We gaan dus op huis aan.
Geschreven door Arendien-en-Paul