Cabo de Sao Vicente
Portugal, Sagres
Zaterdag was er ook hier in het dorp een boerenmarkt. Lekker verse aardbeien en avocado’s gekocht.
Op het strand zijn vissers bezig hun netten te repareren. Naast de kleurige boten staan houten huisjes, waar ze hun spullen bewaren.
Zondag reden we naar het uiterste zuidwestelijke puntje van het Europese vasteland. Maar eerst naar Sagres. Hier bouwde Hendrik de Zeevaarder een vesting, een zeevaartschool en een scheepswerf. Kleine stukjes van de vesting staan nog overeind, zoals de watertoren en een kapel.
Ook de enorme kompasroos (43 m doorsnee) van ingelegde steentjes is goed te herkennen.
Aan alle kanten uitzicht over kliffen, de oceaan en een aantal stranden. Zonovergoten toen wij er waren. Ergens binnen in de vesting is een soort doolhof gebouwd over een “windhole”, zoals we die in Ierland zagen. Binnenin hoor je af en toe een golf de ondergrondse gangen in komen en daarna het geluid als van een storm, wanneer de lucht onder druk door een rooster onder onze voeten naar buiten wordt geperst.
Bij Kaap st. Vincentius was de vuurtoren helaas niet toegankelijk. Wel ook hier weer een ruig landschap met mooie kliffen en af en toe rollende golven.
Op het strand zijn vissers bezig hun netten te repareren. Naast de kleurige boten staan houten huisjes, waar ze hun spullen bewaren.
Zondag reden we naar het uiterste zuidwestelijke puntje van het Europese vasteland. Maar eerst naar Sagres. Hier bouwde Hendrik de Zeevaarder een vesting, een zeevaartschool en een scheepswerf. Kleine stukjes van de vesting staan nog overeind, zoals de watertoren en een kapel.
Ook de enorme kompasroos (43 m doorsnee) van ingelegde steentjes is goed te herkennen.
Aan alle kanten uitzicht over kliffen, de oceaan en een aantal stranden. Zonovergoten toen wij er waren. Ergens binnen in de vesting is een soort doolhof gebouwd over een “windhole”, zoals we die in Ierland zagen. Binnenin hoor je af en toe een golf de ondergrondse gangen in komen en daarna het geluid als van een storm, wanneer de lucht onder druk door een rooster onder onze voeten naar buiten wordt geperst.
Bij Kaap st. Vincentius was de vuurtoren helaas niet toegankelijk. Wel ook hier weer een ruig landschap met mooie kliffen en af en toe rollende golven.
Geschreven door Arendien-en-Paul
Geen reacties bij dit reisverslag
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
