Geschiedenislessen
Ierland, County Mayo
Een paar kilometer van Downpatrick Head liggen de Céide Fields.
Begin vorige eeuw merkte een schoolmeester bij het turfsteken op dat er onder de turflaag regelmatig stenen lagen. De hopen stenen lagen in een patroon, waarvan hij dacht dat het wel eens ingestorte muren zouden kunnen zijn, zoals boeren die nog steeds rond hun weilanden en akkers maken. Alleen als het onder de turf ligt, moet dat dus van duizenden jaren geleden zijn. Pas toen zijn zoon (ondertussen hoogleraar archeologie in Dublin) een plek zocht voor veldonderzoek voor zijn studenten, kwamen de verhalen van vader weer naar boven.
In het gebied (vele hectares groot) liggen idd ingestorte muurtjes. Bij het veldonderzoek zijn ze in kaart gebracht. Gedeeltelijk door ze in het afgegraven gebied bloot te leggen, maar vooral ook door ze te zoeken. Men gebruikte daarvoor een methode die vroeger werd gebruikt om hout te zoeken in het moeras. Met een ijzeren pin prikken in de natte veengrond en met stokjes aangeven op welke diepte er op stenen werd gestuit. Het grootste deel van het gebied is nog in gebruik bij bewoners, of wel om turf te steken, ofwel als weidegrond. Een klein stukje van het gebied is nu staatseigendom en daar kregen we een rondleiding.
Zowel met de koolstofmethode als met berekening met de dikte van de turflaag op de stenen is berekend dat de muurtjes zo’n 6000 jaar geleden zijn gebouwd. Door de eerste boeren van Ierland dus.
Van Céide Fields reden we naar Parke’s Castle in de buurt van Sligo. Een vroeg 17e eeuws kasteel/ buitenhuis, gebouwd op de plek waar eerder een 16e eeuws torenhuis had gestaan van een Ierse hoofdman, die wegens verraad ter dood was veroordeeld. Het grondgebied werd door de Engelse kroon toegewezen aan een Engelsman (Parke), die er zijn huis bouwde.
Het binnenhof was niet toegankelijk, omdat ze daar de fundamenten van het torenhuis aan het blootleggen zijn. Wel was er weer een rondleiding door het huis.
We staan nu op een camping bij Ballyshanon. Vanavond aten we gebakken makreelfilet. Gistermiddag zaten er op de kliffen van Downpatrick Head mensen te vissen (Litouwers bleek later). Hun auto stond naast onze camper. Toen ze terugkwamen, zagen ze Lady op het dashboard liggen en dat bleek tot hun verrassing een levende kat te zijn. Meteen ging de achterklep weer open en we kregen een makreelfiletje voor de kat. Helaas voor haar, mag zij alleen dieetvoer, dus wij hebben ons het filetje laten smaken.
Begin vorige eeuw merkte een schoolmeester bij het turfsteken op dat er onder de turflaag regelmatig stenen lagen. De hopen stenen lagen in een patroon, waarvan hij dacht dat het wel eens ingestorte muren zouden kunnen zijn, zoals boeren die nog steeds rond hun weilanden en akkers maken. Alleen als het onder de turf ligt, moet dat dus van duizenden jaren geleden zijn. Pas toen zijn zoon (ondertussen hoogleraar archeologie in Dublin) een plek zocht voor veldonderzoek voor zijn studenten, kwamen de verhalen van vader weer naar boven.
In het gebied (vele hectares groot) liggen idd ingestorte muurtjes. Bij het veldonderzoek zijn ze in kaart gebracht. Gedeeltelijk door ze in het afgegraven gebied bloot te leggen, maar vooral ook door ze te zoeken. Men gebruikte daarvoor een methode die vroeger werd gebruikt om hout te zoeken in het moeras. Met een ijzeren pin prikken in de natte veengrond en met stokjes aangeven op welke diepte er op stenen werd gestuit. Het grootste deel van het gebied is nog in gebruik bij bewoners, of wel om turf te steken, ofwel als weidegrond. Een klein stukje van het gebied is nu staatseigendom en daar kregen we een rondleiding.
Zowel met de koolstofmethode als met berekening met de dikte van de turflaag op de stenen is berekend dat de muurtjes zo’n 6000 jaar geleden zijn gebouwd. Door de eerste boeren van Ierland dus.
Van Céide Fields reden we naar Parke’s Castle in de buurt van Sligo. Een vroeg 17e eeuws kasteel/ buitenhuis, gebouwd op de plek waar eerder een 16e eeuws torenhuis had gestaan van een Ierse hoofdman, die wegens verraad ter dood was veroordeeld. Het grondgebied werd door de Engelse kroon toegewezen aan een Engelsman (Parke), die er zijn huis bouwde.
Het binnenhof was niet toegankelijk, omdat ze daar de fundamenten van het torenhuis aan het blootleggen zijn. Wel was er weer een rondleiding door het huis.
We staan nu op een camping bij Ballyshanon. Vanavond aten we gebakken makreelfilet. Gistermiddag zaten er op de kliffen van Downpatrick Head mensen te vissen (Litouwers bleek later). Hun auto stond naast onze camper. Toen ze terugkwamen, zagen ze Lady op het dashboard liggen en dat bleek tot hun verrassing een levende kat te zijn. Meteen ging de achterklep weer open en we kregen een makreelfiletje voor de kat. Helaas voor haar, mag zij alleen dieetvoer, dus wij hebben ons het filetje laten smaken.
Geschreven door Arendien-en-Paul
Geen reacties bij dit reisverslag
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
