Langs de kust naar het oosten rijdend komen we langs (en door) verschillende vissersdorpjes. Bij Fraserburgh rijden we naar het kasteel tevens een van de eerste vuurtorens van Schotland, nu onderdeel van het Scottish Lighthousemuseum. Er blijkt een open wifi te zijn, dus tijdens de lunch weer 2 dagen geüpload van ons verslag. Met onze English Heritage kaart blijken we daarna gratis naar binnen te mogen in het museum. Een rondleiding in (en beklimming van) de oude vuurtoren is daarbij inbegrepen. In het museum staan een aantal kappen van oude vuurtorens. Wonderlijk dat er voor die kilometerslange lichtstraal zo’n klein peertje nodig is. Vroeger werden de lampen gestookt met (vergaste) parafine. Om de paar uur moesten dan ook de glazen van roet worden ontdaan. Een van de taken van de vuurtorenwachters die bij de toren woonden (met hun gezin, tenzij het een vuurtoren op een rots in zee was). Bij mist wordt de taak van de vuurtoren overgenomen door een Misthoorn. Er zijn 3 generatoren nodig om voldoende lucht te produceren om de hoorn volume te geven. Een aanrader dit museum.
Van Fraserburg reden we richting Aberdeen. De bedoeling was ergens onderweg een parkeerplaats te pakken, daar te overnachten en morgenochtend naar de stad te gaan. Helaas: parkeerplaatsen langs de wegen in deze regio moeten ze nog uitvinden. We zijn uiteindelijk beland in Portelphinstone bij Inverurie. Langs de rivier is een park, waar we op een parkeerplaats staan. Geen zin meer om te koken, dus fish & chips gehaald in de stad.
Geschreven door Arendien-en-Paul