Marrakesh
Marokko, Marrakech
Vandaag de kust verlaten en het binnenland ingegaan. We rijden via de N1, N7, weg 206 en N9 naar Marrakech.
Veel verschillende landschappen onderweg. Een groot groen landbouwgebied, waar overal op akkers werd gewerkt: ploegen, eggen, zaaien, onkruid wieden, gras maaien. Veel met de hand of met behulp van een paard en/of ezel. Heel soms zien we iemand bezig met een tractor. Ondertussen lopen langs de weg schaapskuddes met herders; een paar koeien met iemand die er toezicht op houdt; of met pen aan een touw vast in de grond.
Soms zien we irrigatiegoten langs de weg en mensen die tanks vullen vanuit een put. De tank staat uiteraard op een ezelkar.
Verderop is het opeens droog en dor. Nog steeds schapen en geiten, maar nauwelijks groen.
Dan staan er opeens hele grote (stenen) schuren. Het lijken megastallen, maar als het dat zijn, wat geven ze die beesten dan te eten? Er is geen gras in de buurt te zien. Bij een volgende ‘stal’ zien we voedersilo’s. Zouden ze er kippen houden? Nog weer verderop zien we bij zo’n boerderij schilderingen van eieren en een uithangbord met kippen en eieren.
Tussen die grote bedrijven, dorpen van leem.
De “akkers” zijn afgebakend met cactusheggen of met een paar witgeverfde stenen op de hoeken.
Het eerste stuk is vrij vlak, daarna wordt het heuvelachtig.
We staan op camping Le Relais de Marrakech, zo’n 10 kilometer van de eigenlijke stad. Er is hier een wasmachine en het wordt tijd om ons bed te verschonen.
Na het eten vanavond lopen we naar een dorpje een kilometer verderop. Veel flanerende wandelaars onderweg: vooral vrouwen met kinderen. De jongens en de mannen waren vlak voor het dorp aan het voerballen of reden rond op fietsen en brommertjes. Iedereen groet: Bonjour, ça va? of Bonsoir.
Dat groeten hadden we onderweg ook al gemerkt. Er wordt er veel naar ons gezwaaid, vooral door jonge meisjes. Vandaag stond er op een gegeven moment een jongetje aan de vangrail al te zwaaien, toen we nog tientallen meters weg waren.
Veel verschillende landschappen onderweg. Een groot groen landbouwgebied, waar overal op akkers werd gewerkt: ploegen, eggen, zaaien, onkruid wieden, gras maaien. Veel met de hand of met behulp van een paard en/of ezel. Heel soms zien we iemand bezig met een tractor. Ondertussen lopen langs de weg schaapskuddes met herders; een paar koeien met iemand die er toezicht op houdt; of met pen aan een touw vast in de grond.
Soms zien we irrigatiegoten langs de weg en mensen die tanks vullen vanuit een put. De tank staat uiteraard op een ezelkar.
Verderop is het opeens droog en dor. Nog steeds schapen en geiten, maar nauwelijks groen.
Dan staan er opeens hele grote (stenen) schuren. Het lijken megastallen, maar als het dat zijn, wat geven ze die beesten dan te eten? Er is geen gras in de buurt te zien. Bij een volgende ‘stal’ zien we voedersilo’s. Zouden ze er kippen houden? Nog weer verderop zien we bij zo’n boerderij schilderingen van eieren en een uithangbord met kippen en eieren.
Tussen die grote bedrijven, dorpen van leem.
De “akkers” zijn afgebakend met cactusheggen of met een paar witgeverfde stenen op de hoeken.
Het eerste stuk is vrij vlak, daarna wordt het heuvelachtig.
We staan op camping Le Relais de Marrakech, zo’n 10 kilometer van de eigenlijke stad. Er is hier een wasmachine en het wordt tijd om ons bed te verschonen.
Na het eten vanavond lopen we naar een dorpje een kilometer verderop. Veel flanerende wandelaars onderweg: vooral vrouwen met kinderen. De jongens en de mannen waren vlak voor het dorp aan het voerballen of reden rond op fietsen en brommertjes. Iedereen groet: Bonjour, ça va? of Bonsoir.
Dat groeten hadden we onderweg ook al gemerkt. Er wordt er veel naar ons gezwaaid, vooral door jonge meisjes. Vandaag stond er op een gegeven moment een jongetje aan de vangrail al te zwaaien, toen we nog tientallen meters weg waren.
Geschreven door Arendien-en-Paul
Al 1 reacties bij dit reisverslag
Leuke verhalen. En wat leuk dat men jullie zo toezwaait. En wat is er toch met die putdeksels?
Frans 2016-03-28 22:34:18
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
