Vanmorgen stonden we op met zon. Die bleef een groot deel van de dag regelmatig achter de wolken vandaan komen.
We reden eerst naar het eind van het Dalslandkanaal. Bij Köpmannebro is de laatste sluis en dan kan de boot de Vänern op. In deze tijd van het jaar zijn de sluizen verlaten. Geen boot te zien, maar ook de cafeetjes bij de sluizen zijn allemaal dicht.
We steken nu Dalsland door naar Bohuslän: de kustprovincie met gladde rotsen, vissersdorpjes en veel eilanden en eilandjes voor de kust.
Nog maar net de gemeente Tanum binnengereden, zien we bij Fossum al een plek met rotstekeningen uit de bronstijd. In Tanum zijn er diverse vindplaatsen. Wij gaan even kijken. De tekeningen zijn vergelijkbaar met die van Alta in Noorwegen, waar we vorig jaar waren. Ook hier is het merendeel van de ingekraste afbeeldingen weer rood ingekleurd. Op een rots denken we wat niet ingekleurde boten te herkennen.
Opvallend bij deze tekeningen is dat de meeste mannen met een prominent geslachtdeel worden afgebeeld. Er is één vrouw te zien: herkenbaar aan haar lange haar en met tussen haar benen iets ronds, waarin een vruchtbaarheidssymbool wordt gezien: ei, vulva of zelfs de geboorte van een kind.
Van Fossum reden we door naar Fjällbacka, een kustplaatsje, waar afbeeldingen van de rotstekeningen werden gebruikt voor de oproep om afstand te houden (corona).
Fjällbacka kennen wij van de “Fjällbacka murders”, een tv-serie gebaseerd op de misdaadverhalen van Camilla Läckberg, opgegroeid in Fjällbacka, waar de verhalen dan ook spelen.
In het dorp een pleintje, Ingrid Bergmans Torp, met daarop een buste van de actrice. Ze had op een van de eilandjes voor de kust een vakantiehuis, waar ze vaak ’s zomers kwam. Na haar dood is haar as ook daar in zee verstrooid.
Rond het dorp aan de landkant een hoge rots met daarin één kloof. Die kloof speelt een rol in de film “Ronja de Roversdochter” naar het boek van Astrid Lindgren.
De huizen zijn soms tegen de rots aangebouwd. Het hele dorp lijkt trouwens gebouwd op rotsen. Alleen de straatjes rond de haven zijn niet hellend.
Van Fjällbacka reden we naar Hovenåset aan de zuidkant van een schiereiland. We staan aan het haventje. Rond een rotspunt wordt (nog steeds) gezwommen.
Opvallende foto vandaag: een “sneeuwstokplaatsmachine” aan het werk. En Paul maar denken dat ze die met de hand erin zetten.
Geschreven door Arendien-en-Paul