Woensdag verlieten we Montenegro. Bij beide grensposten stonden rijen auto’s. Het passeren kostte dus een uurtje.
Na in Dubrovnik (eindelijk weer een Lidl) boodschappen te hebben gedaan, kwamen we in Slano. We staan op een kleine camping, direct aan de baai. Een weggetje van 3 meter oversteken en dan staan we op een rustig kiezelstrandje. Er zwemmen en zonnen vooral campinggasten.
De camping heet “Rogač” (Johannesbroodboom). In de herfst worden de peulen verzameld. Uit de pitten wordt meel gemaakt, dat in de voedingsmiddelenindustrie wordt gebruikt (als verdikkingsmiddel). Sinds we dit weten, zien we johannesbroodpitmeel regelmatig staan op etiketten.
Vandaag zijn we naar de overkant van de baai gefietst en daar de Magistrala (de drukke kustweg) overgestoken, de bergen in. Het is er heel erg rustig. We komen maar een stuk of 3 auto’s tegen. Het landschap is weer ruig.
Bij een dorp een middeleeuwse vijver, waar een beschermde schildpad (stripe-necked terrapin= Balkan beekschildpad= Mauremys rivulata) in moet leven. We zien een hoop kikkers, die het water induiken, zo gauw wij bewegen. Van schildpadden zien we alleen af en toe wat kopjes boven water komen. Of het een gestreepte nek heeft, kunnen we niet zien.
Wat verderop kwamen we een slang tegen. Hij probeerde zijn prooi (een hazelworm) nog naar binnen te werken.
Af en toe mooi uitzicht op de baai en de achterliggende eilanden.
Geschreven door Arendien-en-Paul