Caminito del Rey
Spanje, Vélez-Málaga
Vanmorgen om half negen vertrokken. De zon hing als een rode bol een paar centimeter boven de zee toen we de camping afreden op weg naar de Garganta del Chorro.
Toen we in de buurt van de kloof kwamen, hing er een mist boven het stuwmeer.
Tegen tienen reden we een parkeerplaats bij de start van de Caminito op. Eerst een stukje lopen door een tunnel. Geen verlichting erin, dus Paul liep met een hand boven zijn hoofd. Nog een stukje door een bos en toen kwamen we bij de start.
We hadden op de site gelezen dat er een nieuw bezoekerscentrum was, waarbij werd aangeraden om voor je de kloof in ging wat tijd uit te trekken om de informatie tot je te nemen. Helaas het bezoekerscentrum was nog in aanbouw. We zagen de plek toen we na afloop terugreden.
Nu waren we dus te vroeg bij de start. We besloten om toch tot elf uur te wachten. Hopelijk zou de zon de mist dan op laten lossen. Dat gebeurde gelukkig ook, alhoewel we het grootste deel aan de schaduwkant van de kloof moesten lopen.
De kloof is mooi: diep onder je de rivier Guadalhorce, met watervallen en stroomversnellingen; boven en naast je rotswanden. Iedereen kreeg een helm op, want er konden stenen vallen, of je kon je hoofd stoten als je te dicht langs de rotswand liep.
Soms loopt de route een stuk door het bos en dan kwam je weer in de kloof.
In de kloofgedeeltes waren houten paden aangelegd (op ijzeren stutten, die in de rotsen vastzaten). Aan de afgrondkant afgezet met “hekken”. Regelmatig bordjes dat je 1,5 meter afstand moest houden tot elkaar.
Kortom: erg geciviliseerd en georganiseerd. Dus iets minder spectaculair dan we verwachtten.
In het tweede deel vale gieren: grote groepen op de rotsen of in de lucht, naar beneden kijkend naar al die mensen die er liepen. Wachtend tot iemand aas werd?
Vanaf het eindpunt reed een shuttle bus ons terug naar de parkeerplaats.
Toen we bijna bij de camping waren, zagen we een mist vanuit zee het land opkomen. De dag eindigde dus ook met mist, alhoewel we ’s avonds weer een heldere sterrenhemel hadden.
Toen we in de buurt van de kloof kwamen, hing er een mist boven het stuwmeer.
Tegen tienen reden we een parkeerplaats bij de start van de Caminito op. Eerst een stukje lopen door een tunnel. Geen verlichting erin, dus Paul liep met een hand boven zijn hoofd. Nog een stukje door een bos en toen kwamen we bij de start.
We hadden op de site gelezen dat er een nieuw bezoekerscentrum was, waarbij werd aangeraden om voor je de kloof in ging wat tijd uit te trekken om de informatie tot je te nemen. Helaas het bezoekerscentrum was nog in aanbouw. We zagen de plek toen we na afloop terugreden.
Nu waren we dus te vroeg bij de start. We besloten om toch tot elf uur te wachten. Hopelijk zou de zon de mist dan op laten lossen. Dat gebeurde gelukkig ook, alhoewel we het grootste deel aan de schaduwkant van de kloof moesten lopen.
De kloof is mooi: diep onder je de rivier Guadalhorce, met watervallen en stroomversnellingen; boven en naast je rotswanden. Iedereen kreeg een helm op, want er konden stenen vallen, of je kon je hoofd stoten als je te dicht langs de rotswand liep.
Soms loopt de route een stuk door het bos en dan kwam je weer in de kloof.
In de kloofgedeeltes waren houten paden aangelegd (op ijzeren stutten, die in de rotsen vastzaten). Aan de afgrondkant afgezet met “hekken”. Regelmatig bordjes dat je 1,5 meter afstand moest houden tot elkaar.
Kortom: erg geciviliseerd en georganiseerd. Dus iets minder spectaculair dan we verwachtten.
In het tweede deel vale gieren: grote groepen op de rotsen of in de lucht, naar beneden kijkend naar al die mensen die er liepen. Wachtend tot iemand aas werd?
Vanaf het eindpunt reed een shuttle bus ons terug naar de parkeerplaats.
Toen we bijna bij de camping waren, zagen we een mist vanuit zee het land opkomen. De dag eindigde dus ook met mist, alhoewel we ’s avonds weer een heldere sterrenhemel hadden.
Geschreven door Arendien-en-Paul
Al 2 reacties bij dit reisverslag
Wat een mooie plaatjes!
irma 2018-01-25 10:28:28
Echt prachtige landschappen ! Avontuurlijk ook Wij verkeren in grijze tijden, hoewel ..van morgen even de zo'n gezien
Joke 2018-01-25 16:29:33
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
